A lud pospolity, który był między nimi, chciwością wielką zjęty odwracał się; i płakali też synowie Izraelscy, mówiąc: Któż nas nakarmi mięsem?

I nazwane jest imię miejsca onego Kibrot Hataawa; albowiem tam pogrzebli lud, który pożądał mięsa.

I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.

Ale przyobleczcie się w Pana Jeszu Pomazańca i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.

 To stało się dla nas przykładem, abyśmy my nie byli ludźmi pożądającymi złego, jak tamci pożądali. 

Albowiem ciało pożąda przeciwko duchowi, a duch przeciwko ciału; a te rzeczy są sobie przeciwne, abyście nie to, co chcecie, czynili.

Albowiem którzy są pomazańcowi, ciało swoje ukrzyżowali z namiętnościami i z pożądliwościami.

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

 Dyscyplinująca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności oraz światowych pożądliwości i żyli rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie w tym eonie, 

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

- Jako dzieci posłuszeństwa, nie dopasowujcie się do wcześniejszych pragnień wynikających z waszej niewiedzy,

 Umiłowani, zachęcam, jak obcych [sąsiadów, cudzoziemców] i imigrantów [przybyszów] powstrzymanie (się od) cielesnych pożądliwości [żądz], które walczą [wojują] przeciw duszy. 

Aby już więcej nie cielesnym pożądliwościom, ale woli Bożej żył ostatek czasu w ciele.

Albowiem dosyć nam, żeśmy przeszłego czasu żywota popełniali lubości pogan, chodząc w rozpustach, w pożądliwościach, w opilstwach, w biesiadach, w pijaóstwach i sprośnych bałwochwalstwach.

Aby już więcej nie cielesnym pożądliwościom, ale woli Bożej żył ostatek czasu w ciele.

Albowiem dosyć nam, żeśmy przeszłego czasu żywota popełniali lubości pogan, chodząc w rozpustach, w pożądliwościach, w opilstwach, w biesiadach, w pijaóstwach i sprośnych bałwochwalstwach.

szczególnie zaś tych, którzy w pragnieniu zepsucia idą za ciałem i pogardzają zwierzchnością. Zuchwali, samowolni, nie boją się bluźnić [krzywdząco mówić]  chwałom.

Albowiem nadętą próżność mówiąc, przyłudzają przez pożądliwość ciała i rozpusty tych, którzy byli prawdziwie uciekli od obcujących w błędzie,

 Ci są szemrzący [narzekający], utyskujący według pożądliwości swoich [ich] chodzący [idący], i usta ich mówią bardzo hardo [przesadnie]; pochlebiając [podziwiając] osobom [obliczom] dla zysku z uwagi [przez wzgląd].

 jak powiedzieli wam, (że) przy ostatnim czasie będą szydercy, według swojej pożądliwości idący bezbożności.

Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.

 Widząc synowie Bogów [sędziów] córki człowieka [adamowe], (że) były piękne, oni brali sobie kobiety, każdą, którą wybrali.

Widziałem między łupy płaszcz babiloóski jeden, piękny, i dwieście syklów srebra, i pręt złoty jeden, pięćdziesiąt syklów ważący, i pożądałem tego, i wziąłem to, a oto, te rzeczy są zakopane w ziemi, w pośród namiotu mego, a srebro pod niemi.

Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.

Nakłoó serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Gdzie wiele majętności, wiele bywa tych, co ją jedzą. Cóż tedy za pożytek Panu z tego? jedno że na nie patrzy oczyma swemi.

Słodki jest sen pracowitemu, chociaż mało, chociaż wiele jadł; ale nasycenie bogatego spać mu nie dopuści.

Jeszcze raz wziął Go oszczerca na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych

 Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata 

Roku trzeciego królowania swego sprawił u siebie ucztę na wszystkich książąt swoich, i sług swoich, na hetmanów z Persów i z Medów, na przełożonych i na starostów onych krain,

(A gdy się dokoóczyły dni one, uczynił król na wszystek lud, co go kolwiek było w Susan, w mieście stołecznem, od największego aż do najmniejszego, ucztę przez siedm dni na sali w ogrodzie przy pałacu królewskim.)

A napój dawano w naczyniu złotem, a to w naczyniu co raz innem, i wina królewskiego dostatkiem, jako przystało na króla.

Przetoż otoczeni są pychą, jako łaócuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

Tejże godziny wypełniło się ono słowo nad Nabuchodonozorem; bo go wyrzucono od ludzi, a trawę jadał jako wół, a rosą niebieską ciało jego skrapiane było, aż na nim włosy urosły jako pierze orle, a paznogcie jego jako pazury u ptaków.

A kupcy ziemi płaczą i żalą się nad nią, bo ich towaru nikt już nie kupuje: 

cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich. 

  Kupcy tych [towarów], którzy wzbogacili się na niej,  staną z daleka ze strachu przed jej katuszami, płacząc i żaląc się, w słowach: 

bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo!" A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka 

 Nie jest taka mądrość z góry schodząca, ale ziemska, zmysłowa, demoniczna.