Tak też zrobili, wysyłając (wsparcie) starszym przez ręce Barnaby i Saula.

 Wyciągając ręce (wybrali) w każdym Zgromadzeniu (Powołanych) Starszych. Modląc się i poszcząc, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. 

Kiedy przybyli do Jeruszalem, zostali przyjęci przez społeczność powołanych,Wysłanników( Apostołów)i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał.

Zebrali się więc Wysłannicy(Apostołowie) i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. 

Wtedy Wysłannicy(Apostołowie) i starsi wraz z całyA społecznością powołanych postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem.

 Posłali przez nich pismo tej treści: «Wysłannicy(Apostołowie) i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. 

 Z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych z Powołanych. 

Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Tchnienie Święte ustanowiło was doglądającymi, abyście kierowali Zgromadzeniem Boga, które nabył przez krew swoją. 

Następnego dnia Paweł poszedł razem z nami do Jakuba. Zebrali się też wszyscy starsi. 

Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,

 Przeciwko starszemu oskarżenia nie przyjmuj, chyba że nie na podstawie dwóch albo trzech świadków. 

 Pozostawiłem cię na Krecie po to, abyś uporządkował pozostałe sprawy i ustanowił po miastach starszych — jak ci nakazałem —

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzień Jeszu Chrystusa.

Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,

Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie.

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie]. 

Wy jesteście świadkami tego.

Gdy jednak przyjdzie Obrońca, którego Ja wam poślę od Ojca, Tchnienie Prawdy, które od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie.

Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.

Ale przyjmiecie [weźmiecie] moc [energię], przychodzącego świętego Tchnienia [ducha, wiatru] do was i będziecie moimi {Mi} świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż (na) krańce ziemi.

począwszy od zanurzenia [chrztu] Jana aż do dnia, którym uniesiony [wzięty] od nas, świadkiem powstania [wzbudzenia, zmartwychwstania] Jego z nami stać się jeden [jednym] tych [onych].

Tego Jeszu wskrzesił [podniósł, wzbudził] Bóg, którego [czego] wszyscy my jesteśmy świadkami [świadectwem, potwierdzeniem].

Tego zaś Przywódcę [pierwszy, naczelny, pionier, rozpoczynający] życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, którego [czego] my świadkami [zeznającymi] jesteśmy.

Bóg naszych ojców wskrzesił Jeszu, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie.

Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Tchnienie Święte, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni». 

 A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi judejskiej i w Jeruszalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. 

nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. 

A gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały.

 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jeszu Pomazańca, (który) według wielkiego swojego miłosierdzia urodził nas (ponownie z góry) do nadziei żywej przez wzbudzenie Jeszu Pomazańca z (pośród) zmarłych, 

Którzy mocą Bożą strzeżeni bywacie przez wiarę ku zbawieniu, które zgotowane jest, aby było objawione czasu ostatecznego.

Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

A jeśli dziećmi, to także i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Pomazańca, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.

 Wiemy bowiem, że jeśli ziemskie nasze mieszkanie, (ten) namiot zburzony (będzie), (to) budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma zrobiony, eonowy [wieczny] w niebiosach. 

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu. 

Gdyż wiem, iż mi to wyjdzie na zbawienie przez modlitwę waszą i pomoc Ducha Jeszu Chrystusa,

 Mnie bowiem żyć (to) Pomazaniec, a umrzeć (to) zysk. 

  Pociągają mnie dwa pragnienia: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, którą odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

 Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jeszu, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jeszu.