Kto obgaduje brata lub osądza swego brata, obgaduje prawo i osądza prawo; jeśli zaś sądzisz prawo, nie jesteś wykonawcą prawa, ale sędzią.

Kto by spał z niewiastą czasu przyrodzonej choroby jej, i odkryłby sromotę jej, i obnażyłby płynienie jej, i ona by też odkrywała płynienie krwi swojej, wytraceni będą oboje z pośrodku ludu swego.

I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta.

A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła.

 Każdy tak, jak postanawia sercem, nie ze smutku albo z przymusu; radosnego bowiem dawcę miłuje Bóg. 

 Bowiem [ponieważ] całe [wszystkie] prawo [system zwyczajów lub nakazów] jest w jednym słowie [nauce, mądrości] w miłuj bliskiego [bliźniego, sąsiada] twojego jak siebie.

Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc.

 Okazujcie jedni drugim gościnność bez narzekania. 

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebiański. 

Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień. 

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni;

Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.

Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować.

Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. 

Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę. 

 To wszystko im się zdarzało i zostało zapisane jako przykład, aby napomnieć nas, których dosięga [przybywa] koniec eonów [czasów].

Oto stanąłem u drzwi i pukam: jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.