Oto, zapłata robotników, którzy żęli krainy wasze, od was zatrzymana woła, a wołania żeóców weszły do uszów Pana zastępów.

I mówili jeden do drugiego: Zaprawdęśmy zgrzeszyli przeciwko bratu naszemu; bo widząc utrapienie duszy jego, gdy się nam modlił, nie wysłuchaliśmy go; dla tegoż przyszedł na nas ten kłopot.

Tedy rzekł Adonibezek: Siedmdziesiąt królów z palcami wielkiemi obciętemi u rąk swych i u nóg swych, zbierali odrobiny pod stołem moim; jakom czynił, tak mi oddał Bóg. I przywiedli go do Jeruzalemu, i tamże umarł.

Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.

A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.

Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

Szczęśliwi miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. 

Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień. 

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni;

Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" 

On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. 

Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. 

I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda.

Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego posłom! 

byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie." 

 Wtedy odpowie im, mówiąc: Amen, powiadam wam: Na ile nie pomogliście [uczyniliście], jednemu (z) tych najmniejszych, nie pomogliście [uczyniliście] Mi. 

 Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. 

Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.

Oto dni idą, mówi Pan, w których nawiedzę każdego obrzezaóca i nieobrzezaóca:

Rzeczże tedy do nich: Jako żyję Ja, mówi panujący Pan: Nie chcę śmierci niepobożnego, ale aby się odwrócił niepobożny od drogi sojej, a żył. Odwróćcież się, odwróćcież się od złych dróg swoich, przeczże macie umrzeć, o domie Izraelski!

Któryż Bóg jest podobny tobie? Któryby nieprawość odpuszczał, i mijał przestępstwa ostatków dziedzictwa swego, któryby nie zatrzymywał na wieki gniewu swego, przeto, że się kocha w miłosierdziu.

 ku pochwale [uznaniu] chwały [uwielbienia] łaski Jego, która obdarzył nas w Umiłowanym.

 W którym mamy odkupienie przez krew Jego, uwolnienie od upadków, według bogactwa łaski Jego.

 Lecz Bóg, bogaty będąc w litość, przez wielką miłość Swoją, którą umiłował nas, 

 i wspólnie nas wzbudził, i wspólnie posadził na niebiosach w Chrystusie Jeszu,

 Nie miłujący, nie poznał Boga, ponieważ Bóg miłością jest.

 W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On pokochał nas i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze uchybienia [grzechy].

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 A my zobaczyliśmy i (teraz) świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata.

 I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma w nas. Bóg miłością jest i trwający [pozostający] w miłości, trwa w Bogu, a Bóg pozostaje [trwa] w nim.