1
Nie chcę zaś, abyście byli nieświadomi, bracia, że nasi ojcowie wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze.
2
Wszyscy też w Mojżesza zanurzyli się w obłoku i w morzu,
3
wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli,
4
i wszyscy ten sam napój duchowy wypili; pili bowiem z towarzyszącej im duchowej skały, a skałą tą był Pomazaniec.
5
Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, bowiem polegli [zostali rozrzuceni] na pustkowiu.
6
To stało się dla nas przykładem, abyśmy my nie byli ludźmi pożądającymi złego, jak tamci pożądali.
7
Nie stawajcie się też bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; jak napisano: Usiadł lud, aby zjeść i wypić, i powstali, aby się bawić.
8
I nie oddawajmy się niemoralności, jak niektórzy z nich się oddali i w jednym dniu padło dwadzieścia trzy tysiące.
9
Nie wystawiajmy też na próbę Pomazańca, jak i niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów,
10
ani nie szemrajcie, tak jak i niektórzy z nich szemrali, i poginęli przez niszczyciela.
11
To wszystko im się zdarzało i zostało zapisane jako przykład, aby napomnieć nas, których dosięga [przybywa] koniec eonów [czasów].
12
Tak, że kto mniema, że stoi, niech uważa, aby nie upadł.
13
Próba was nie dosięgła, chyba że taka ludzka. Wierny jest Bóg i nie pozwoli was próbować ponad wasze możliwości, ale dołoży do próby, wyjście, byście mogli ją znieść.
