I obserwujmy (się) wzajemnie ku wzmocnieniu miłości i pięknych uczynków.  

 Nie opuszczając zgromadzeń swoich tak, jak zwyczaj niektórzy (mają), ale zachęcając (się) i to tym bardziej jak widzicie przybliżający (się) dzień. 

Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu;

Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,

 Dlatego zachęcajcie jedni drugich tymi słowami [tą nauką].

 Dlatego wspierajcie się wzajemnie i budujcie jeden drugiego [jednego], co zresztą robicie.

Każ słowo Boże, nalegaj w czas albo nie w czas, strofuj, grom i napominaj ze wszelką cierpliwością i nauką.

Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia.

Taki się karmi popiołem, serce jego zwiedzione unosi go, aby nie mógł wybawić duszy swojej, ani rzec: Izali to nie jest oszukanie, co jest w prawicy mojej?

Pycha serca twego zdradziła cię, o ty! który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, w wysokiem mieszkaniu twojem, który mówisz w sercu swojem: Któż mię na ziemię ściągnie?

Gdyż grzech, czerpiąc podnietę z przykazania, uwiódł mnie i przez nie zadał mi śmierć. 

że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze,

- To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci.