Albowiem nie Posłom [aniołom] poddał zamieszkały (świat) przyszły, o którym mówimy. 

 Do którego z Posłów [aniołów] powiedział też kiedykolwiek: Usiądź po mojej prawicy, aż położę Twoich nieprzyjaciół jako podnóżek dla Twoich stóp?

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Powierzono Mu panowanie,  chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Wtedy Jeszu podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. 

Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce.

wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie,

Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.

 Powyżej wszystkich Archontów [naczelników, przywódców] i Władzy, i Mocy, i Panowania, i każdego imienia wymawianego nie tylko w tym eonie, ale też w mającym nadejść.

 I wszystko poddał pod nogi Jego i Jemu dał (być) głową ponad całym zgromadzeniem powołanych,

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Pomazaniec jest Panem ku chwale Boga Ojca.

 który jest po prawicy Boga, jako Ten, który przeszedł do nieba, gdy zostali poddani Mu Posłowie (aniołowie), Władze i Moce.

 i od Jeszu Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych uchybień(grzechów), 

 i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący po eony eonów i mam klucze śmierci i Otchłani. 

 I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu posłańców(aniołów) dokoła tronu i Zwierząt, i Starszych, a liczba ich była tysiąc tysięcy, 

 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, po eony eonów!» 

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy naó człowiek nie upada?

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

Dech jego węgle rozpala, a płomieó z ust jego wychodzi.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

 Następnie — koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Pierwszym (naczelnym), wszelkiej Władzy i Mocy.

Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.