Albowiem tak powiedział na jednem miejscu o siódmym dniu: I odpoczął Bóg dnia siódmego od wszystkich spraw swoich.

 Podobnie mówi w innym (miejscu): Ty jesteś kapłanem na eon według porządku Melchizedeka.

 Dociekali, na który albo na jaki to czas wskazywało obecne w nich Tchnienie [duch] Pomazańca, przepowiadające mające dotknąć Pomazańca cierpienia i następującą po nich chwałę.   

Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,

 Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Bogów [aniołów], chwałą i czcią ukoronowałeś go.

Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne.

Panie! cóż jest człowiek, że naó masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Wszystkie narody są jako nic przed nim; za nic i za marność poczytane są u niego.

Jakoż daleko mniej człowiek, który jest robakiem, a syn człowieczy, który jest czerwiem.

Nie ufajcie w książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym nie masz wybawienia.

Wynijdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w onże dzieó zginą wszystkie myśli jego.

Ja, Jam jest pocieszyciel wasz. Któżeś ty, że się boisz człowieka śmiertelnego, i syna człowieczego trawie podobnego?

I rzekł Józef do braci swej: Ja umrę, ale Bóg zapewnie nawiedzi was, i wyprowadzi was z ziemi tej do ziemi, o którą przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi.

"Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Iszraela, że spojrzał i uczynił wykup ludowi Swemu, 

 Przez wnętrzności litości Boga naszego, w które nawiedzi nas Wschód z wysokości,

 A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój».