Wezwał tedy Jakób synów swoich i rzekł: Zbierzcie się, a oznajmię wam, co ma przyjść na was w ostatnie dni.

A teraz oto ja odchodzę do ludu mego, jednak oznajmięć, co uczyni lud ten ludowi twemu na potem.

Gdy ucisk przyjdzie na cię, a najdą cię te wszystkie rzeczy w ostatnie dni, tedy, nawróciszli się do Pana, Boga twego, a posłusznym będziesz głosowi jego,

Nie powstanie świadek jeden przeciwko człowiekowi w jakiejkolwiek nieprawości, albo w jakimkolwiek grzechu ze wszystkich grzechów, któremi by kto zgrzeszył; w uściech dwóch świadków, albo w uściech trzech świadków stanie każde słowo.

Błogosławionyś ty, Izraelu! Któż podobny tobie? ludu zachowany przez Pana, który jest tarczą ratunku twego, a mieczem zacności twojej. Przeto obłudnieć się poddadzą nieprzyjaciele twoi, a ty wyniosłość ich deptać będziesz.

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną,

Nie odwróci się zapalczywość gniewu Paóskiego, póki nie uczyni tego, a póki nie wykona umysłu serca swego; w ostatnie dni zrozumiecie to.

Wszakże zasię przywrócę więźniów Moabskich w ostateczne dni, mówi Pan. Aż dotąd sąd o Moabie.

I przybędziesz na [w imieniu, ze względu na] naród mój Iszrael jako obłok, aby pokryć tę ziemię. W ostatnie dni przywiodę cię na ziemię moją, aby Mię poznały narody, gdy będę poświęcony w tobie, przed oczyma ich, o Gogu!

A wszakże jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice, a on okazał królowi Nabuchodonozorowi, co ma być potomnych dni. Sen twój i widzenia, któreś widział na łożu twojem, te są:

Alem przyszedł, abym ci oznajmił, co ma przyjść na lud twój w ostateczne dni; bo jeszcze widzenie będzie o tych dniach.

Przetoż upadniesz we dnie, upadnie też i prorok z tobą w nocy; zagładzę i matkę twoję.

Ale się stanie w ostateczne dni, że utwierdzona będzie góra domu Paóskiego na wierzchu gór, i wywyższona nad pagórki, a narody się do niej zbiegać będą.

W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Tchnienie moje na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. 

Lecz gdy przyszło wypełnienie czasu, posłał Bóg onego Syna swego, który się urodził z niewiasty, który się stał pod zakonem,

 dla zarządzenia wypełnieniem czasów [pór], sumując wszystko w Pomazańcu: na niebiosach i na ziemi.

To najpierwej wiedząc, że przyjdą w ostateczne dni naśmiewcy, według własnych swoich pożądliwości chodzący,

 jak powiedzieli wam, (że) przy ostatnim czasie będą szydercy, według swojej pożądliwości idący bezbożności.

- Któremu bowiem powiedział kiedykolwiek z Posłów: Ty jesteś moim Synem. Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie. I jeszcze: Ja będę Mu za Ojca, a on będzie mi za Syna.

- Zaś o Synu: Tron Twój, Boże, na eon eonów, a laska prostolinijności laską królestwa Twego. 

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

 a chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa dzięki temu, co wycierpiał, 

Bez ojca, bez matki, bez rodu, ani początku dni, ani koóca żywota nie mając, ale przypodobany będąc Synowi Bożemu, zostaje kapłanem na wieki.

A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». 

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»

 Lecz Jeszu milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: «Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?»

Początek dobrej nowiny Jeszu Pomazańca, Syna Bożego.

Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: "Uszanują mojego syna".

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

 Podczas [o ile, gdy] prawo [zasady] przez Mojżesza dano, łaska i prawda przez Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] zaistniało [stało się].

Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg [Syn], który jest w łonie Ojca, (o Nim) pouczył.

 Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna {swego} Jedynego dał, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

wyznaczonym Synem Boga w mocy, według Tchnienia uświęcenia, przez powstanie z martwych, to jest o Jeszu Pomazańcu, Panu naszym.

 wszystko poddałeś pod jego stopy. Poddawszy Mu bowiem wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było poddane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko Mu jest podporządkowane. 

Ale tego, który na małą chwilę mniejszym stał się od Posłów [aniołów], Jeszu, widzimy przez ucierpienie śmierci chwałą i czcią ukoronowanego, aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

A ku rozmnożeniu tego paóstwa i pokoju, któremu koóca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Posłał Pan słowo do Jakóba, a upadło w Izraelu.

Takci się Panu upodobało zetrzeć go, i niemocą utrapić, aby położywszy ofiarą za grzech duszę swą, ujrzał nasienie swoje, przedłużył dni swoich; a to, co się podoba Panu, przez rękę jego aby się szczęśliwie wykonało.

Dlatego dam mu w dziedzictwo wielu, aby rozdzielił łupy z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoją, a z przestępcami policzony będąc, on sam grzech wielu poniósł, i za buntownikami się wstawił. 

Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: "To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo".

Wtedy Jeszu podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. 

A powstał spór między uczniami Jana a Judejczykiem w sprawie oczyszczenia.

wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie,

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi. 

i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.

 Posłał swe słowo synom Iszraela, zwiastując im pokój przez Jeszu Chrystusa. On to jest Panem wszystkich.

A jeśli dziećmi, to także i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Pomazańca, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

 ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.

Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.

 którą działał [okazał] w Pomazańcu, wybudzając Go z martwych i posadził na prawicy swojej w niebiosach. 

 I wszystko poddał pod nogi Jego i Jemu dał (być) głową ponad całym zgromadzeniem powołanych,

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Pomazaniec jest Panem ku chwale Boga Ojca.

- On jest przed wszystkim i wszystko w Nim stanęło. 

 I On jest głową ciała – zgromadzenia. On jest naczelnym, pierworodnym [najstarszym] z martwych, aby zaistniał we wszystkim sam pierwszy.

Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.

Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.

Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.

Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;

Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzieó, grając przed nim na każdy czas.

Tak mówi Pan, odkupiciel twój, i który cię utworzył wnet z żywota matki: Ja Pan wszystko czynię, sam rozciągam niebiosa, rozpościeram ziemię mocą swoją.

Jam uczynił ziemię, i człowiekam na niej stworzył. Jam jest, którego ręce rozciągnęły niebiosa, a wszystkiemu wojsku ich rozkazuję.

Bo tak mówi Pan, który stworzył niebiosa (ten Bóg, który stworzył ziemię, i uczynił ją! który ją utwierdził, nie na próżno stworzył ją, na mieszkanie utworzył ją): Jam Pan, a niemasz żadnego więcej.

Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.

 ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

i oświetlić wszystkim, czym jest zarządzanie tajemnicą zakrytą od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.

- bo w Nim stworzono wszystko: w niebiosach i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności [pierwszeństwo, naczelnictwo], czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego stworzono. 

- On jest przed wszystkim i wszystko w Nim stanęło.