Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.

Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed obliczem Pana naszego, Jeszu Chrystusa w przyjście jego?

Albowiem jakież dziękowanie możemy Bogu oddać za was za wszelkie wesele, którem się weselimy dla was przed Bogiem naszym?

Uradowałem się bardzo, żem znalazł niektóre z dziatek twoich chodzące w prawdzie, jakośmy przykazanie wzięli od Ojca.

Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.

Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom,

 Tak, bracie, ja ciebie wykorzystuję w Panu. Pokrzep moje wnętrzności w Pomazańcu. 

 Dlatego jesteśmy zachęceni zaś tą naszą pociechą. Jeszcze bardziej ucieszyliśmy się z powodu radości Tytusa, gdyż jego tchnienie [duch] przez was wszystkich zaczął doznawać odświeżenia. 

Oby Pan okazał miłosierdzie domowi Onezyfora, bo często mnie pokrzepił i nie został zawstydzony moim łańcuchem,