Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy. 

 Dlatego, najmilsi moi! uciekajcie przed bałwochwalstwem.

 Ty zaś o człowieku Boga przed tymi uciekaj, ścigaj zaś sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość wytrwałość, uprzejmość. 

Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.

Przetoż wesel się, młodzieócze! w młodości twojej, a niech używa dobrej myśli serce twoje za dni młodości twojej, a chodź drogami serca twego, i według zdania oczu twoich; ale wiedz, że cię dla tego wszystkiego Bóg na sąd przywiedzie.

A tak oddal gniew od serca twego, i odrzuć złość od ciała twego, gdyż dziecióstwo i młodość są marnością.

 Umiłowani, zachęcam, jak obcych [sąsiadów, cudzoziemców] i imigrantów [przybyszów] powstrzymanie (się od) cielesnych pożądliwości [żądz], które walczą [wojują] przeciw duszy. 

Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.

 Ty zaś o człowieku Boga przed tymi uciekaj, ścigaj zaś sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość wytrwałość, uprzejmość. 

 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. 

Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga.

 Zabiegajcie (o) miłość. Pożądajcie zaś tego (co z) tchnienia, najbardziej byście prorokowali.

Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym. 

Dążmy do pokoju i wzajemnego zbudowania.

 Zaś Bóg wytrwałości [stałości, wytrzymałości] i wezwań [zachęt, przynagleń, napomnień] (niech) da wam (to) samo myślenie [zrozumienie, ocenę] wśród [w] jedni_drugich [wzajemnie] według [w stosunku do,] Pomazańca Jeszu.

 Abyście jednomyślnie w jednych ustach uwielbiali [wysławiali] Boga i Ojca Pana naszego Jeszu Pomazańca.

 Wzywam [upominam] zaś was bracia przez [z powodu] imię Pana naszego Jeszu Pomazańca, abyście jedno [to samo] mówili wszyscy i (żeby) nie było w was rozłamu, ale byście byli kompatybilni [dopasowani, spleceni] w jednej [tej samej] myśli i w jednym [tym samym] rozumowaniu. 

 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. 

Niech się odwróci od złego, a czyni dobre; niech szuka pokoju i ściga go.

Wiemci ja, Boże mój! iż ty doświadczasz serc a kochasz się w szczerości; przetoż ja w szczerości serca mego, ochotniem pofiarował to wszystko, nawet i lud twój, który się tu znalazł, widziałem z weselem i z ochotą ofiarujący tobie.

Panie, Boże Abrahama, Izaaka, i Izraela, ojców naszych! zachowajże na wieki tę chęć, i umysł serca ludu twego, a przygotuj sobie serce ich.

Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.

Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.

Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

 I tutaj ma władzę od naczelnych kapłanów wiązać wszystkich [każdego] przywołujących [wzywających] imię Twoje.

Zgromadzeniu Bożemu, które jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jeszu, powołanym świętym, ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jeszu Pomazańca na każdym miejscu, i ich, i naszym. 

 Chcę zatem, aby modlili się mężczyźni na każdym miejscu, wznosząc czyste ręce, bez gniewu i sporów. 

 zaś końcem rozkazu [nakazu] jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.

Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.