Czego niektórzy jako celu uchybiwszy, obrócili się ku próżnomówności.

 A jeśli ktoś myśli się spierać, my takiego zwyczaju nie mamy, ani zgromadzenia Boże.

 Tak każde drzewo dobre, owoce dobre wydaje, zaś zepsute drzewo, owoce złe wydaje. 

 Każde drzewo, nie wydające owocu dobrego, (jest) wycinane i w ogień wrzucone. 

Albo uczyńcie (uznajcie) drzewo za piękne, wtedy i jego owoc jest ładny, albo uczyńcie drzewo spróchniałym, wtedy i owoc jego jest zepsuty; bo z owocu poznaje się drzewo.

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

Czyniący prawdę, podchodzi do światła, aby ujawniono jego uczynki, że w Bogu są dokonane. 

To więc mówię i świadczę w Panu, abyście już więcej nie postępowali, jak pozostałe narody postępują w próżności swego umysłu,

Oni to pozbawili się uczuć i oddali rozpuście w pogoni za wszelką nieczystością w chciwości.

 I wówczas zostanie ujawniony bezprawny, którego Pan zniszczy tchnieniem ust swoich i zniweczy objawieniem przyjścia swojego. 

 I w całym zwiedzeniu nieprawości, w ginących za to, (że) miłości prawdy nie przyjęli dla zbawienia ich. 

 Podobnie zaś jak Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się prawdzie, ludzie spaczeni na umyśle, którzy nie wytrzymali próby, jeśli chodzi o wiarę.

 Dla czystych wszystko {wprawdzie} jest czyste, dla skalanych zaś i niewierzących nic nie jest czyste, ale skalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie.

 Utrzymują, że znają Boga, lecz swoimi uczynkami zapierają się Go — są obrzydliwi, nieposłuszni i niezdolni do żadnego dobrego dzieła. 

 Uważajcie, bracia, aby w kimś z was nie było czasem złego serca niewiary  — w odstępstwie od żywego Boga, 

 ale zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa "dzisiaj", aby przez zwodniczość grzechu żaden z was nie uległ zatwardziałości —

Strzeżcie samych siebie, żebyśmy nie stracili tego, koło czegośmy pracowali, ale żebyśmy odpłatę zupełną wzięli.

Jeźli kto przychodzi do was, a tej nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go w dom, ani go pozdrawiajcie.

A jestci wielki zysk pobożność z przestawaniem na swem;

 nie pijak, nie (człowiek) porywczy, {nieszukający brudnego zysku,} lecz życzliwy, unikający sporów, nie chciwy,

 Usługujący tak samo: godni, niedwulicowi, nienadużywający wina, niechciwi brudnego zysku,

Rzekł Giezy, sługa Elizeusza, męża Bożego: Oto nie dopuścił pan mój temu Naamanowi Syryjskiemu, aby dał z ręki swej, co był przywiózł; jako żywy Pan, że pobieżę za nim, a wezmę co od niego.

Któremu odpowiedział: Dobrze. Pan mój posłał mię, abym ci powiedział: Oto dopiero teraz przyszli do mnie dwaj młodzieócy z góry Efraim z synów prorockich; dajże im proszę talent srebra, i dwie odmienne szaty.

A przyszedłszy na pagórek, wziął to z ręki ich, i złożył w niektórym domu, a męże one odprawił, i odeszli.

Ale mu on rzekł: Azaż serce moje nie chodziło z tobą, kiedy się obrócił on mąż z wozu swego przeciwko tobie? azaż czas był do brania srebra, i do brania szat, i oliwnic, i winnic, i bydła, i wołów, i sług, i służebnic?

A są psami obżartemi, nie mogą się nigdy nasycić; sami się pasąc nie umieją nauczać. Wszyscy się za drogą swoją udali, każdy za łakomstwem swojem z strony swej, mówiąc:

Zaiste, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, wszyscy się udali za łakomstwem; od proroka aż do kapłana, wszyscy zgoła bawią się kłamstwem.

Dlatego dam żony ich innym, pola ich tym, którzy ich opanują; bo od najmniejszego aż do największego, wszyscy zgoła udali się za łakomstwem; od proroka aż do kapłana wszyscy przewodzą kłamstwo.

I schodzą się do ciebie, tak, jako się schodzi lud, i siadają przed obliczem twojem, jako lud mój, i słuchają słów twoich, ale ich nie czynią; a choć je sobie usty swemi smakują, wszakże za szkaradnym zyskiem swoim serce ich chodzi.

I rzekł do nich: «Napisane jest: Mój dom ma być domem modlitwy, a wy czynicie z niego jaskinię zbójców». 

 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, {zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi; wy bowiem nie wchodzicie, ani wchodzącym wejść nie pozwalacie}.

Kiedy Szymon ujrzał, że Wysłannicy(Apostołowie) przez wkładanie rąk udzielali Tchnienia Świętego, przyniósł im pieniądze.

 «Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą - odpowiedział mu Piotr - gdyż sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze.

Pewien złotnik, imieniem Demetriusz, dawał niemały zarobek rzemieślnikom przy wyrobie srebrnych świątynek Artemidy. 

Widzicie też i słyszycie, że nie tylko w Efezie, ale prawie w całej Azji ten Paweł przekonał i uwiódł wielką liczbę ludzi gadaniem, że ci, którzy są ręką uczynieni, nie są bogami[godnymi czci]. 

Gdy to usłyszeli, ogarnął ich gniew i zaczęli krzyczeć: «Wielka Artemida Efeska!» 

 którym trzeba zatykać usta, gdyż oni całe domy wywracają, nauczając czego nie trzeba dla brudnego zysku.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

Którzy opuściwszy prostą drogę, zbłądzili, naśladując drogi Balaama, syna Bosorowego, który zapłatę niesprawiedliwości umiłował;

 Żal [niestety, biada, potępienie, szkoda] ich [im], ponieważ [bo, z powodu] w drogę [podróż, ścieżkę] Kainową udali [podróżują, idą, umierają], i [a, także] za błędem [oszustwem, zwodzeniem] Balaamowej zapłaty [wynagrodzenie, należności] wylali [przelali] i [a, także] w sprzeciwie [buncie, sporze] Koracha poginęli.

 bo winem zapalczywości swojego nierządu napoiła wszystkie narody, i królowie ziemi dopuścili się z nią nierządu, a kupcy ziemi wzbogacili się ogromem jej przepychu». 

cynamonu i wonnej maści amomum, pachnideł, olejku, kadzidła, wina, oliwy, najczystszej mąki, pszenicy, bydła i owiec, koni, powozów oraz ciał i dusz ludzkich. 

 A proszę was, bracia, abyście uważali na tych, którzy robią podziały i skandale przeciw nauce, której wy nauczyliście się — unikajcie ich.

 Tacy bowiem nie służą naszemu Panu, Pomazańcowi, ale własnemu brzuchowi, i za pomocą gładkich słów oraz pochlebstw [schlebianiu] zwodzą serca prostodusznych.

 Nakazujemy [rozkazujemy] zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca, odłączenie [organizowanie się] wasze od każdego brata niechodzącego w szyku [niezdyscyplinowanego] i nie według przekazu [instrukcji, tradycji], który wzięli od nas.

Którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj.