Kto by też pojął siostrę swoję, córkę ojca swego, albo córkę matki swej, i widziałby sromotę jej, i ona by widziała sromotę jego, rzecz haniebna jest; przetoż wytraceni będą przed oczyma synów ludu swego; sromotę siostry swej odkrył, nieprawość swoję poniesie.

Kto by spał z niewiastą czasu przyrodzonej choroby jej, i odkryłby sromotę jej, i obnażyłby płynienie jej, i ona by też odkrywała płynienie krwi swojej, wytraceni będą oboje z pośrodku ludu swego.

wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego tchnienia w dzień Pana Jeszu.

 Wystarczy takiemu, (że został) potępiony przez większość.

 Dlatego proszę was, abyście postanowili (odnieść się) do niego z miłością;

 Komu coś wybaczycie i ja (wybaczam). Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to z waszego powodu w obliczu Pomazańca, 

 Jeśli też bowiem w większej mierze (w) czymś chlubiłem (się) co do władzy, którą dał (mi) Pan. To dla zbudowania, a nie burzenia was, nie zawstydzę się. 

 Przez to (będąc) nieobecny piszę, abym (będąc) obecnym nie (musiał) gwałtownością użyczyć [postępować] według władzy, którą Pan dał mi dla zbudowania, a nie burzenia. 

 Bracia, jeśli zmierza człowiek (do) upadku, wy, którzy jesteście duchowi, korygujcie takiego w duchu łagodności, obserwując samych siebie, abyście i wy nie ulegli pokusie.

 Zachęcamy [prosimy] was, bracia! napominajcie, wychylających (się), pocieszajcie lękliwych, podtrzymujcie słabych, (bądźcie) cierpliwi wobec wszystkich;

 a [i] tym [który, to, co] rzeczywiście [znaczenie domyślne] litość [współczucie] wątpiących [rozdwojonych, wahających się].

 Innych [drugich] zaś [ale] {przez postrach do zbawienia przywódźcie} ratujcie od [z] ognia porywajcie [wyrywajcie], innych [drugich] zaś [ale] litość w strachu, brzydząc (się) też przez ciało splamioną tuniką. 

 Mnie uderzy sprawiedliwy życzliwie i mnie olej głowa [szczyt, przywódca] nie [nic] powstrzymać moja głowa [szczyt, przywódca]  bo [ponieważ, tylko] nadal [wciąż] moja modlitwa przeciw niegodziwym.

Uczyó to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.

 Jeśli zaś uchybi [zgrzeszy] przeciw tobie brat twój, idź upomnij [zawstydź] go między tobą a nim samym. Jeśli cię usłucha, zyskałeś brata swojego.

To piszę, nie po to, aby was zawstydzić; ale jak dzieci moje umiłowane napominam.

 Człowieka powodującego podziały [heretyka] po pierwszym i drugim napomnieniu wyproś [odrzuć], 

Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zboczył od prawdy, a drugi go zawróci,

 niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje {jego} duszę od śmierci i zakryje mnóstwo błędów [grzechów].