A tak wygnał człowieka [Adama]; i postawił na wschód słońca ogrodu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa życia.

Tedyście przystąpili, a stanęliście pod górą, a ona góra pałała ogniem aż do samego nieba, a była na niej ciemność, obłok i mgła.

(A jam stał między Panem, i między wami na on czas, abym wam odnosił słowo Paóskie; boście się bali ognia, a nie wstąpiliście na górę) i rzekł:

Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.

Rzeka ognista płynąc wychodziła od oblicza jego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć kroć tysiąc tysięcy stało przed nim; sąd zasiadł, a księgi otworzone były.

Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego posłom! 

 I odejdą ci na karę [udręczenie] eonowe, zaś sprawiedliwi do życia eonowego.

Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.

Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.

Lecz te niebiosa, które teraz są i ziemia temże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzieó sądu i zatracenia niepobożnych ludzi.

 Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej {w nocy}; w którym niebiosa z trzaskiem przeminą, zaś podstawy płonące (zostaną) rozwiązane, a ziemia i dzieła na niej nie (zostaną) znalezione {spalone}.

 Oczekując i spiesząc [ponaglając] przyjście Bożego dnia, przez który niebiosa płonące rozwiązane i elementy [części składające się na podstawę] podpalone stopią (się).

 A oszczercę [diabła], zwodzącego ich, wrzucono do jeziora ognia i siarki, (tam) gdzie (dzikie) zwierzę [bestia] i fałszywy prorok. I będą męczeni [ścierani] dniem i nocą po eony eonów.

A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. 

Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.

 Tym zaś tchórzliwym, niewierzącym, plugawiącym (się) oraz zabójcom, rozpustnikom, farmakologom, bałwochwalcom i wszystkim kłamcom: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga". 

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

Abym ogłosił miłościwy rok Paóski, i dzieó pomsty Boga naszego; abym cieszył wszystkich płaczących;

Albowiem dzieó pomsty był w sercu mojem, a rok odkupionych moich przyszedł.

I podeptałem narody w gniewie swym, a opoiłem je w zapalczywości mojej, i uderzyłem o ziemię mocarzy ich.

 Wiemy [widzimy, jesteśmy świadomi] bowiem [dla] powiedział [polecił] Moja (jest) windykacja [prawo do roszczeń, sprawiedliwości, zemsty, kary] Ja odpłacę, a także [ponownie] oceni [osądzi, zdecyduje] Pan lud [naród] swój. 

I głosem donośnym tak zawołały: «Dokądże, Władco święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i wymierzał za krew naszą kary tym, co mieszkają na ziemi?» 

 I mówią do gór i do skał: «Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, 

bo nadszedł Wielki Dzień Ich gniewu, a któż zdoła się ostać?»

I rzekł Farao: Któż jest Pan, żebym miał słuchać głosu Jego, i puścić Izraela? Nie znam Pana, a Izraela też nie puszczę.

Ale synowie Heli byli synowie bezbożni, a nie znali Pana.

I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.

Wylij gniew twój na pogan, którzy cię nie znają, i na królestwa, które imienia twego nie wzywają.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

A przetoż tak mówi Pan zastępów: Oto Ja pławiąc ich próbowałem ich; jakoż się tedy już mam obchodzić z córką ludu mego?

I tych, którzy się odwracają od naśladowania Pana, i którzy nie szukają Pana, ani się pytają o nim.

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

 Na to powiedzieli Mu: «Gdzie jest Twój Ojciec?» Jeszu odpowiedział: «Nie znacie ani Mnie, ani Ojca mego. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i Ojca mego». 

Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;

Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.

Nie w namiętności żądzy, jako i poganie, którzy nie znają Boga;

Gdy ucisk przyjdzie na cię, a najdą cię te wszystkie rzeczy w ostatnie dni, tedy, nawróciszli się do Pana, Boga twego, a posłusznym będziesz głosowi jego,

Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.

Będziecieli powolni, a posłuchacie mię, dóbr ziemi pożywać będziecie.

A Słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jeruszalem, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. 

Przez którego otrzymaliśmy łaskę i posłannictwo dla posłuszeństwa wiary między wszystkimi narodami, względem imienia Jego;

- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.

- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie, 

Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź (niewolnikami) grzechu, (prowadzącego) do śmierci, bądź posłuszeństwa, (prowadzącego) do sprawiedliwości?

Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?

 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, 

 teraz jednak widocznej przez Pisma prorockie na polecenie eonowego [ponadczasowego] Boga, dla posłuszeństwa wiary względem wszystkich narodów ujawnionej, 

 Plany burząc i każdą wyniosłość, która się wynosi przeciw wiedzy Boga porywając, każdą myśl w posłuszeństwo Pomazańca. 

O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jeszu Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

 a uczyniony dojrzałym [doskonałym], stał się dla wszystkich Mu posłusznych źródłem eonowego  zbawienia —

 Wiarą powołany Abraham, posłuchał, żeby pójść do miejsca, które miał wziąć w [do] dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.

Wybranym według przejrzenia Boga Ojca przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwi Jeszu Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będzie rozmnożony.

Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego zastraszenia.

 Gdyż pora [czas] rozpocząć sąd [wyrok] od domu Boga, jeśli zaś najpierw od nas, jaki koniec nieuległym Boga dobrej nowinie?