Takci będzie słowo moje, które wynijdzie z ust moich; nie wróci się do mnie próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tem, na co je poślę.

 w dniu, gdy osądzi Bóg (to co) skryte (u) ludzi, według tej [mojej] dobrej nowiny, przez Pomazańca Jeszu. 

 Jeśli więc zakryta jest nasza dobra nowina, (to) wśród (tych) co giną jest zakryta, 

 Ale i (nawet) gdybyśmy my, lub Poseł [anioł] z nieba głosił dobrą nowinę wam przeciwną (tej), dobrej nowinie którą głosiliśmy wam, przeklęty niech będzie. 

 Teraz bowiem ludzi pozyskuję, czy Boga? Czy szukam (jak) ludziom (się) przypodobać? Jeśli jeszcze ludziom (chciałem się) przypodobać, (to) Pomazańca sługą nie byłem nigdy. 

 Ani bowiem ja od człowieka (nie) przyjąłem ją, ani (nie) zostałem jej nauczony, ale przez objawienie Jeszu Pomazańca. 

 Wstąpiłem zaś według objawienia i przedłożyłem im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów, na osobności zaś poważanym, nie jakoś w próżno biegłbym lub pobiegłem. 

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

 Miej w pamięci Jeszu Pomazańca, który został wzbudzony z martwych, z potomstwa Dawida, według mojej dobrej nowiny,

Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.

Albowiem nie w słowie królestwo Boże, ale w mocy.

 który też (uczynił) nas kompetentnymi sługami nowej umowy [testamentu], nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera uśmierca, zaś tchnienie ożywia.

Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.

Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.

Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

 A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. 

Przysłuchiwała się nam też pewna "bojąca się Boga" kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła.

Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.

 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, 

 mocą znaków i cudów, mocą Tchnienia Świętego. Oto od Jeruszalem i na całym obszarze aż po Illirię wypełniłem dobrą nowinę Pomazańca.

Lecz samym powołanym i Judejczykom, i Hellenom głosimy Pomazańca, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.

A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,

Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej.

Ja zasadziłem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.

 Ponieważ broń walki naszej nie (jest) cielesny jednak (jest) mocami Boga do burzenia warowni. 

 Plany burząc i każdą wyniosłość, która się wynosi przeciw wiedzy Boga porywając, każdą myśl w posłuszeństwo Pomazańca. 

 aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia w poznaniu Jego.  

 i jaka (jest) przewyższająca wielkość mocy jego w nas, wierzących według skutecznej mocy siły jego,

 Lecz Bóg, bogaty będąc w litość, przez wielką miłość Swoją, którą umiłował nas, 

 i (to) nas będących martwymi (w) wykroczeniach, wspólnie ożywił z Pomazańcem - łaską jesteście zbawiani - 

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

  Temu zaś mogącemu to wszystko uczynić daleko obficiej niż prosimy albo pomyślimy - według mocy działającej w nas - 

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

 Nie dawajcie się zwodzić, bracia moi ukochani.

 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń.

 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jeszu Pomazańca, (który) według wielkiego swojego miłosierdzia urodził nas (ponownie z góry) do nadziei żywej przez wzbudzenie Jeszu Pomazańca z (pośród) zmarłych, 

Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Obrońca nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.

O grzechu - bo nie wierzą we Mnie;

wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony. 

 Gdy zaś przyjdzie On, Duch(Tchnienie) Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi. 

Po prawicy więc [zatem] Boga wywyższony [podniesiony], obietnicę tchnienia [ducha, wiatru, powiewu] Świętego [wydzielony do czystości] wziąwszy [otrzymawszy] od [przy, u boku] Ojca, wylał to [ono], co [które] wy [i] widzicie i [oraz] słyszycie.

Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Tchnienie Święte zstąpiło na wszystkich, którzy słuchali nauki.

 Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga.

 Kiedy zacząłem mówić, Tchnienie Święte zstąpiło na nich, jak na nas na początku.

Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jeszu Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?» 

 Czy nie wiecie, że przybytkiem [świątynią] Bożym jesteście, a Tchnienie [Duch] Boże mieszka w was?

 Każdemu dane jest ujawnienie Tchnienia dla współpracy. 

- drugiemu wiara w tym samym  Tchnieniu, innemu zaś dary uzdrowień w jednym Tchnieniu,

-  Wszystko zaś sprawia jedno i to samo Tchnienie, udzielając każdemu tak, jak postanowi.

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

Tego tylko rad bym się nauczył od was: Z uczynkówli zakonu wzięliście Ducha, czyli z słuchania wiary?

Takeście wiele cierpieli darmo, jeźli tylko i darmo?

My zaś z pomocą Tchnienia, na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 Przeciwko takim nie jest prawo.

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

Którego wylał na nas obficie przez Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego,

Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda, i rozliczne mocy, i przez udzielanie Ducha Świętego według woli swojej.

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie]. 

Aby pocieszone były serca ich, będąc spojone miłością, a to ku wszelkiemu bogactwu zupełnego i pewnego wyrozumienia, ku poznaniu tajemnicy Boga i Ojca, i Chrystusa,

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

 Pragniemy zaś, (aby) każdy (z) was tę okazywał gorliwość względem pełni nadziei aż do końca. 

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,

 przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą. 

- Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! TO BOWIEM CZYNIĄC, NIE UPADNIECIE NIGDY!

 I mamy mocniejsze prorocze słowo [naukę], które ładnie [prawidłowo] czynicie, kierując, jak (na) lampę [świecę] oświetlającą w ciemnym miejscu, dopóki kiedy dzień zaświta i gwiazda poranna [jutrzenka] wzeszłaby w sercach waszych.

Albowiem wy sami wiecie, bracia! że przyjście nasze do was nie było próżne;

Albowiem napominanie nasze nie było z oszukania, ani z nieczystości, ani z zdrady;

Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;

Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje.

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,

 A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: «Wiecie, jakim byłem wśród was od pierwszej chwili, w której stanąłem w Azji. 

Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które mnie spotkały z powodu zasadzek judejskich.

Nie pożądałem srebra ani złota, ani szaty niczyjej. 

 We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jeszu, który powiedział: "Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu". 

Ponieważ nie uznałem za rzecz potrzebną, znać się na czymś innym pośród was, jak tylko Jeszu Chrystusa, i to onego ukrzyżowanego.

A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,

Uważam bowiem, że Bóg nas, posłańców [apostołów], wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem teatrem światu, Posłom [aniołom] i ludziom.

Aż do tego czasu łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę,

oczerniani - pocieszamy. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej chwili. 

 jak i ja wszystkim we wszystkim staram się podobać, nie szukając własnej korzyści, ale wielu, aby zostali zbawieni.

 Dlatego mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia, nie zniechęcamy się, 

 Ale wyrzekliśmy (się) ukrytej hańby, nie chodząc w przebiegłości, ani (nie) fałszując Słowa Bożego; ale (w) jawności prawdy zalecamy samych siebie każdemu sumieniu człowieka przed Bogiem. 

 Żadnego w niczym nie daj zgorszenia [upadku], aby nie potępiono służby.

 w ciosach, w strażnicach [więzieniach], w rozruchach, w trudach, w bezsennościach, w postach,

 w słowie prawdy, w mocy Boga, przez oręże sprawiedliwości prawych i lewych. 

 Jak nieznani i znani, jak umierający a jednak żyjący, jak karani, ale nie zabici, 

Czegoście się też nauczyli i coście przyjęli, i słyszeli, i widzieli przy mnie, to czyńcie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Albowiem sami wiecie, jako nas potrzeba naśladować, ponieważeśmy nie żyli między wami nieporządnie;

Nie iżbyśmy tej mocy nie mieli, ale żebyśmy wam sami siebie za przykład podali, abyście nas naśladowali.

Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.

Nie zaniedbywaj daru Bożego, który w tobie jest, któryć dany jest przez prorokowanie z włożeniem rąk starszych.

Pilnuj samego siebie i nauczania, trwaj w tych rzeczach; bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

Ani jako panując nad dziedzictwem Paóskiem, ale wzorami będąc trzody.

Wolny bowiem będąc od wszystkich, uczyniłem z siebie niewolnikiem wszystkich, aby więcej pozyskać.

 Dla niemających prawa, jak niemający prawa - nie będąc bez prawa Bożego, ale pod prawem Pomazańca - aby pozyskać niemających prawa. 

 To {wszystko} zaś czynię dla dobrej nowinie, aby stać się jej współuczestnikiem.

 Dlatego wszystko znoszę przez wzgląd na wybranych, aby i oni osiągnęli zbawienie w Pomazańcu Jeszu wraz z chwałą eonową.