Tak więc, bracia moi radujcie się w Panu. To samo pisać wam mnie wprawdzie nie męczy, (dla) was zaś (jest to) dobre [bezpieczne].

 nadzieją rozradowani, (w) ucisku wytrwali, modlitwę kontynuujący.

(Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł.)

Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

Chwalebna pieśó Dawidowa. Wywyższać cię będę, Boże mój, królu mój! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.

Na każdy dzieó błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.

Chwal, duszo moja! Pana. Chwalić będę Pana, pókim żyw; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.

Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. 

 A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia [Jeszu].

O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. 

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje,

 Zawsze się radujcie.

 We wszystkim dziękujcie; gdyż taka jest wola Boża w Pomazańcu Jeszu względem was.

 Wszelka [każda, cała] radość [wesołość, zadowolenie] prowadźcie [przewódźcie] bracia [krewni, bliscy] mnie [ja, moi, mi] kiedy [gdy, o ile] próby [sprawdziany, pokusy] was osaczają [natrafiacie, wpadacie] różne,

 wytrwałość zaś niech posiada dzieło doskonałe, abyście byli dokończeni [doskonali, dojrzali] i wypełnieni [wyposażeni], nie mający żadnych braków.

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

 Tak więc, bracia moi radujcie się w Panu. To samo pisać wam mnie wprawdzie nie męczy, (dla) was zaś (jest to) dobre [bezpieczne].

 Trzeci (raz) przychodzę do was. Na ustach dwóch świadków i trzech (będzie) postawiona każda wypowiedź. 

 Przepowiadałem i uprzedzam, jak byłem drugi (raz), a nie obecny teraz piszę uchybiającym [grzesznikom]  i pozostałym wszystkim, że jeśli przyjdę ponownie, to nie (będę) oszczędny [łagodny]. 

 Ale i (nawet) gdybyśmy my, lub Poseł [anioł] z nieba głosił dobrą nowinę wam przeciwną (tej), dobrej nowinie którą głosiliśmy wam, przeklęty niech będzie.