Żebyście będąc w miłości ukorzenieni i ugruntowani, mogli uchwycić ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i głębokość, i wysokość;

i chodźcie drogą miłości, bo i Pomazaniec was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.

 Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, samego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jeszu Pomazańca.

 Albowiem miłość Pomazańca oblega nas zawyrokować, że Jeden za wszystkich umarł, zatem wszyscy umarli. 

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Pomazaniec. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 

- Bądźcie tego samego nastawiania, które miał Jeszu Pomazaniec.

 Ale siebie osłabił, kształt niewolnika przyjmując, w podobieństwie (do) ludzi stawszy (się) i (z) postaci znaleziony jako człowiek.

Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;

 I (żeby) wszelki [każdy] język wyznał, że Pan (jest) Jeszu Pomazaniec [Chrystus], na chwałę Boga Ojca.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

Ale rośćcie w łasce i w znajomości Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz, i na czasy wieczne. Amen.

 W tym ujawniła (się) miłość Boga w nas, że Syna Swego jedynego posłał Bóg na świat, żebyśmy żyli przez Niego. 

 Umiłowani, jeśli tak Bóg umiłował nas i my powinniśmy wzajemnie miłować.

 Przez to poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że z tchnienie swoje nam dał.

Jakoż sprawiedliwa jest, abym ja to rozumiał o was wszystkich, dlatego iż was mam w sercu moim i w więzieniu moim, i w obronie, i w utwierdzeniu Ewangelii, was, mówię, wszystkich, którzy jesteście ze mną uczestnikami łaski.

 które jest Jego ciałem, Pełnią, wszystko we wszystkim napełniając.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

Abym przystąpił do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej; i będę cię wysławiał na harfie, o Boże, Boże mój!

Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. 

Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali - łaskę po łasce.

 Gdyż [ponieważ] w nim mieszka cała pełnia boskości cieleśnie (uformowana).

 I jesteście w nim napełnieni, który jest głową wszelkiego pierwszeństwa [zwierzchności] i władzy, 

 Dlatego są przed tronem Boga i służą [czczą] Mu w dzień i w nocy w Jego świątyni. A Zasiadający na tronie zamieszka nad [na] nimi. 

 ponieważ Baranek [jagnię], który w tronie, popasie ich i poprowadzi nad [do] życia źródeł wód i zetrze Bóg wszelką łzę z oczu ich". 

A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszystkich władca [wszechwładca] oraz Baranek. 

 A chodzić narody przez światło Jego i władcy [królowie] ziemi niosą chwałę ich {i cześć narodów} do niego.

 Nic godnego klątwy już [odtąd] nie będzie. I będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. 

 I [odtąd] już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować po eony eonów.