która nie jest inną, jeśli nie jacyś są tylko poruszający was i chcący wywrócić dobrą nowinę Pomazańca. 

Bodajby się do końca okaleczyli ci, którzy was podburzają.

I rzekł Jozue: Przeczżeś nas potrwożył? niechże cię też Pan zatrwoży dnia tego. I ukamionował go wszystek Izrael, i spalili je ogniem, ukamionowawszy je kamieómi;

Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach,

Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni,  

Co do mnie zaś, bracia, jeśli nadal głoszę obrzezanie, to dlaczego w dalszym ciągu jestem prześladowany? Przecież wtedy ustałoby zgorszenie krzyża.

 Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Pomazańca, tak też wielkiej doznajemy przez Pomazańca pociechy. 

 Zawsze śmierć Pana Jeszu w ciele nosimy, aby i życie Jeszu w ciele naszym było uwidocznione. 

 Sługami Pomazańca są, (głupio mówię), bardziej ja; w trudach częściej, w ciosach (zadanych) ponad miarę, w strażnicach [więzieniach] częściej, w śmierci częstokroć.

 Trzykrotnie chłostany, raz ukamienowany, trzy razy (byłem) rozbitkiem, dzień i noc spędziłem w głębinach. 

 Teraz ja raduję się w swoich cierpieniach za was - dopełniam, czego z udręk Pomazańca brakło w moim ciele – za Jego Ciało, którym jest zgromadzenie.