Ile bowiem jest obietnic Bożych, w Nim (są) tak; i w Nim (są) amen, Bogu na chwałę przez nas. 

 Dlatego wyjdźcie z pośród nich i odłączcie (się) - mówi Pan - a nieczystego nie dotykajcie, a ja przyjmę was.

 I będę wam za Ojca, a wy mi będziecie za synów i córki - mówi Pan wszystkich władca [wszechwładca]. 

A zakon przytem nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tem więcej obfitowała.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu eonowemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostawać w uchybieniu [grzechu], aby łaska była obfitsza?

 Czy nie wiecie, że jacy (zostaliśmy) zanurzeni w Chrystusie Jeszu, w śmierć jego zanurzeni zostaliśmy? 

 Jeżeli bowiem zrośnięci zostaliśmy [staliśmy się] w podobieństwie śmierci Jego, ale i w powstanie będziemy.

Bo kto umarł, uwolniony jest od grzechu.

 Wiedząc, że Pomazaniec podniesiony z martwych, więcej nie umiera, śmierć już nim nie włada [panuje].

 Tak i wy kalkulujcie siebie, (jako) będących zmarłymi wprawdzie uchybieniu [grzechowi], żyjący Bogu w Pomazańcu Jeszu, {Panu naszym}.

Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.

- [Z powodu powołania] zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami BOSKIEJ NATURY, gdy już wyrwaliście się z zepsucia pragnieniami tego świata.

- do poznania PANOWANIE NAD SOBĄ, do panowania WYTRWAŁOŚĆ, do wytrwałości POBOŻNOŚĆ,

- Gdy bowiem będziecie JE mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jeszu Pomazańca.

Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.

Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło!

 Widziałem cudzołóstwa twoje i rżenie twoje, sprośność nierządu twego na pagórkach, i na polu; widziałem, obrzydliwości twoje. Biada tobie, Jeruszalemie, że nie oczyszczasz się. Jak długo jeszcze?

A przetoż każdego z was według dróg jego sądzić będę, o domie Izraelski! mówi panujący Pan. Nawróćcież się, a odwróćcie się od wszystkich występków waszych, aby wam nieprawość nie była na obrażenie.

Albowiem się Ja nie kocham w śmierci umierającego, mówi panujący Pan; nawróćcież się tedy, a żyć będziecie.

I pokropię was wodą czystą, a oczyszczeni będziecie od wszystkich nieczystót waszych, i od wszystkich plugawych bałwanów waszych oczyszczę was;

I dam wam serce nowe, a ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste.

Szczęśliwi czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. 

Albo uczyńcie (uznajcie) drzewo za piękne, wtedy i jego owoc jest ładny, albo uczyńcie drzewo spróchniałym, wtedy i owoc jego jest zepsuty; bo z owocu poznaje się drzewo.

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one zdzierstwa i niepowściągliwości. 

Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta. 

Na to rzekł Pan do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. 

Nierozumni! Czyż Stwórca zewnętrznej strony nie uczynił także wnętrza? 

 Pojawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi,

 w oczekiwaniu cudownej nadziei i pojawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jeszu Pomazańca, 

 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 Umiłowani, zachęcam, jak obcych [sąsiadów, cudzoziemców] i imigrantów [przybyszów] powstrzymanie (się od) cielesnych pożądliwości [żądz], które walczą [wojują] przeciw duszy. 

 Jeśli w świetle chodzimy, jak On jest w świetle, wspólnotę mamy ze sobą i krew Jeszu, Syna Jego oczyszcza nas od wszelkiego uchybienia. 

 jeślibyśmy wyznali grzechy [uchybienia, błędy] nasze, wierny jest i sprawiedliwy tak, że odpuściłby nam grzechy [uchybienia] i oczyściłby nas od wszelkiej nieprawości [niesprawiedliwości].

 Każdy, kto ma w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty [święty].

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

Omyj od złości serce twoje, Jeruzalem! abyś wybawione było. Dokądże trwać będą w pośrodku ciebie myśli nieprawości twojej.

 Ponieważ drogo zostaliście kupieni. Oddajcie więc Bogu chwałę w ciele waszym!

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

Sam zaś Bóg pokoju (oby) uświęcił was (czyniąc) całkowitymi i kompletnymi wasze: tchnienie [ducha] i duszę, i ciało, (aby zostały) nienaganne podczas przyjścia naszego Pana Jeszu Pomazańca, ustrzeżone.   

 Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebiański. 

 aby wyposażyć czystych [świętych] do dzieła posługi, do budowania ciała pomazańcowego,

 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej,

 Nie (mówię), że już osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też (to) pochwycił, (bo i sam) zostałem pochwycony przez Pomazańca Jeszu. 

 do celu prę, do nagrody w górze, (którą jest) powołanie (od) Boga w Pomazańcu Jeszu. 

Aby utwierdzone były serca wasze nienaganne w świętobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym, na przyjście Pana naszego, Jeszu Chrystusa, ze wszystkimi świętymi jego.

Bo nas nie powołał Bóg ku nieczystości, ale ku poświęceniu.

 Do uroczystego zgromadzenia, i do zgromadzenia pierworodnych w niebiosach zapisanych, i (do) sędziego Boga wszystkich, i do tchnień sprawiedliwych i udoskonalonych; 

A Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jeszu, gdy maluczko ucierpicie, ten niech was doskonałymi uczyni, utwierdzi, umocni i ugruntuje;

Jeźliby na nas przyszło złe, miecz pomsty, albo powietrze, albo głód, a staniemy przed tym domem, i przed obliczem twojem, gdyż imię twoje jest w domu tym, a zawołamy do ciebie w uciskach naszych, tedy wysłuchasz i wybawisz.

Przykazania Paóskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Paóskie czyste, oświecające oczy.

Bojaźó Paóska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.

Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Paóskiej odstępujemy od złego.

A Społeczność Powołanych cieszyła się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijała się i żyła bogobojnie, i napełniała się pociechą Tchnienia Świętego.

 Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo niewzruszone, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: z skromnością i czcią.