To piszę, nie po to, aby was zawstydzić; ale jak dzieci moje umiłowane napominam.

Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Pomazańcu, ale niewielu ojców (macie); bo ja was w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę zrodziłem.

Dziatki moje! (które znowu z boleścią rodzę, ażby Chrystus był wykształtowany w was),

Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,

 A całkowicie zapomnieliście o zachęcie, która odnosi się do was jako synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana ani się nie zniechęcaj, gdy jesteś przez Niego napominany. 

 Kogo bowiem miłuje Pan, (tego) dyscyplinuje, smaga zaś każdego syna, którego przyjmuje. 

Dzieci moje! to wam piszę, abyście nie grzeszyli; i jeśliby kto zgrzeszył, mamy obrońcę u Ojca, Jeszu Pomazańca sprawiedliwego;

 Piszę wam, dzieci, że [gdyż] (są) odpuszczone wam uchybienia [grzechy] przez imię Jego.

 Napisałem wam ojcowie, gdyż znacie [wiecie] (tego) od początku [od dawna]. Napisałem wam młodzieńcy, gdyż silni [mocni] jesteście i [a] słowo [nauka] Boga w was pozostaje i zwyciężyliście złego.

 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości.

I zabrał wszystko złoto i srebro i wszystkie naczynia, które się znalazły w domu Paóskim, i w skarbach domu królewskiego, i ludzie zastawne, i wrócił się do Samaryi.

I zasnął Joaz z ojcami swymi, a pogrzebiony jest w Samaryi z królmi Izraelskimi, a królował Jeroboam, syn jego, miasto niego.

A inne sprawy Amazyjaszowe, azaż nie są opisane w kronikach o królach Judzkich?

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

 Gdy wszedł zaś do domu, przystąpili (do) Niego niewidomi, a mówi im Jeszu: "Wierzycie, że mogę to uczynić?" Mówią Mu: "Tak, Panie!"

 Wtedy dotknął oczu ich, mówiąc: "Według wiary waszej będzie wam!"

Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jeszu na osobności i pytali: «Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić?»

 I nic niemożliwego nie będzie dla was. 

 I mówi im Jeszu, że "Nie jest prorok lekceważony, jeśli nie w ojczyźnie jego i wśród krewnych jego, i w domu jego".

 A dziwił (się) z powodu niewiary ich i obchodził miejscowości wokół, nauczając.

Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie.

 Niech jednak prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, przypomina falę morską, przez wiatr gnaną i rzucaną.

 Bo taki człowiek niech nie myśli, że coś od Pana otrzyma.

 A to jest ta śmiałość, którą mamy do Niego, że jeśli (o) co prosimy według woli Jego, słucha nas. 

 A jeśli wiemy, że słucha nas, (o) cokolwiek byśmy prosili, wówczas wiemy, że mamy (to o co) prosiliśmy od Niego.