I wszczęło się wielkie wołanie ludu i żon ich przeciw Żydom, braciom swym.

Inni zaś mówili: Role nasze, i winnice nasze, i domy nasze zastawiać musimy, abyśmy nabyli zboża w tym głodzie.

Choć oto ciało nasze jest jako ciało braci naszych, a synowie nasi są jako synowie ich: wszakże oto my musimy dawać synów naszych i córki nasze w niewolę, i niektóre z córek naszych są już w niewolę podane, a nie mamy przemożenia w rękach naszych, abyśmy je wykupili, gdyż role nasze i winnice nasze inni trzymają.

 Potem rzekł do swoich uczniów: «Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać.

I pilnie się starali, abyście spokojnymi byli i rzeczy swoich pilnowali, i pracowali własnymi rękami swemi, jakośmy wam przykazali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

 Jeśli zaś ktoś o swoich i najbliższych domowników nie troszczy (się) wiary wypiera (się) i jest od niewierzącego gorszy. 

Mąż niech oddaje powinność żonie, podobnie też żona mężowi. 

A gdy przyszedł dzieó, którego sprawował ofiary Elkana, dał Fenennie, żonie swej, i wszystkim synom jej, i córkom jej, cząstki;

I draźniła ją bardzo przeciwnica jej, aby ją tylko rozgniewała, dla tego, iż zamknął był Pan żywot jej.

Rzekł jej tedy Elkana, mąż jej: Anno, czemu płaczesz i czemu nie jesz? a przecz się tak trapi serce twe? izalim ja tobie nie jest lepszy niż dziesięć synów?

 Mężowie! Miłujcie żony [niewiasty], jak i Pomazaniec umiłował zgromadzenie i wydał (samego) siebie za nie,

 Aby ustanowić je sobie chwalebnym zgromadzeniem, nie mającym zmazy albo zmarszczki, albo czego takiego, ale żeby było święte i bez nagany. 

 Nikt bowiem nigdy [dawniej, wcześniej] swojego ciała (nie) nienawidzi, ale pielęgnuje i żywi je, tak też Pomazaniec zgromadzenie.

Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, i przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.

 Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera].

Mężowie! Miłujcie żony wasze, a nie bądźcie surowymi przeciwko nim.

 Podobnie mężczyźni: żyjcie (z nimi) zgodnie z wiedzą, jak słabszym naczyniem niewieścim, przyznając wartość, jako też uczestniczkom łaski życia, bo inaczej wycięte modlitwy wasze.