Wiecie, że gdyście byli narodami, do niemych wizerunków prowadzeni byliście niczym jeńcy.

Dzięki niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano 

Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia. 

 I (ożywił) was , będących martwymi w upadkach i w grzechach.

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

To więc mówię i świadczę w Panu, abyście już więcej nie postępowali, jak pozostałe narody postępują w próżności swego umysłu,

Oni to pozbawili się uczuć i oddali rozpuście w pogoni za wszelką nieczystością w chciwości.

jeśli tylko rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni, jako że prawda jest w Jeszu,

 Byliście bowiem kiedyś ciemnością, teraz zaś światło w Panu, jak dzieci światła postępujcie. 

Umartwiajcież tedy członki wasze, które są na ziemi; wszeteczeóstwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem,

W którycheście i wy niekiedy chodzili, gdyście żyli w nich.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

Aby już więcej nie cielesnym pożądliwościom, ale woli Bożej żył ostatek czasu w ciele.

Albowiem dosyć nam, żeśmy przeszłego czasu żywota popełniali lubości pogan, chodząc w rozpustach, w pożądliwościach, w opilstwach, w biesiadach, w pijaóstwach i sprośnych bałwochwalstwach.

Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby.

Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.

Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło!

Omyj od złości serce twoje, Jeruzalem! abyś wybawione było. Dokądże trwać będą w pośrodku ciebie myśli nieprawości twojej.

I pokropię was wodą czystą, a oczyszczeni będziecie od wszystkich nieczystót waszych, i od wszystkich plugawych bałwanów waszych oczyszczę was;

 Powiedział do niego Jeszu: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». 

 A [i] teraz dlaczego [kto, który, co] zwlekasz [opóźniasz]? Wstań, zanurz [ochrzcij] (się) i [a] zmyj [obmyj] uchybienia [grzechy] swoje [twoje], wzywając [przywołując] imię [nazwę] Jego.

 aby je wydzielił [uświęcił], oczyściwszy, obmył wodą w mowie;

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

 przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą. 

 Tego odpowiednikiem jest zanurzenie, które i nas teraz zbawia, a jest nie pozbyciem się brudu ciała, lecz skierowanym do Boga wezwaniem dobrego sumienia, przez zmartwychwstanie Jeszu Pomazańca,

 i od Jeszu Chrystusa, Świadka Wiernego, Pierworodnego umarłych i Władcy królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych uchybień(grzechów), 

 I powiedziałem mu: "Panie [mój], ty wiesz". I rzekł do mnie: "(To) ci, (którzy) przychodzą z ucisku wielkiego i wymyli (długie) szaty, i wybielili je we krwi Baranka. 

Zgromadzeniu Bożemu, które jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jeszu, powołanym świętym, ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jeszu Pomazańca na każdym miejscu, i ich, i naszym. 

Lecz z niego wy jesteście w Pomazańcu Jeszu, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

abyś otworzył im oczy i odwrócił od ciemności do światła, od władzy oszczercy(szatana) do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali odpuszczenie uchybień(grzechów) i dziedzictwo ze świętymi".

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 Przeciwko takim nie jest prawo.

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Bo ten, który poświęca i ci, którzy bywają poświęceni, z jednego są wszyscy, dla której przyczyny nie wstydzi się ich braćmi nazywać,

Wybranym według przejrzenia Boga Ojca przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwi Jeszu Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będzie rozmnożony.

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

W Panu usprawiedliwione będzie, i przechwalać się będzie wszystko nasienie Izraelskie.

Z pracy duszy swej ujrzy owoc, którym nasycon będzie. Znajomością swoją wielu usprawiedliwi sprawiedliwy sługa mój; bo nieprawości ich on sam poniesie.

Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony». 

 Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich uchybień[grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym. 

 Usprawiedliwieni bezpłatnie [darmo, w prezencie] Jego łaską przez odkupienie w Pomazańcu Jeszu.

Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary (w) Jeszu.

Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.

Ponieważ jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezkę z wiary i nieobrzezkę przez wiarę.

Nie pracującemu, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, liczona bywa wiara jego dla usprawiedliwienia.

Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jeszu Pomazańca;

 (O) wiele więc bardziej usprawiedliwieni teraz w krwi Jego, zostaniemy wybawieni od gniewu. 

A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.

 Kto (rzuci) oskarżenie przeciw wybrańcom Boga? Bóg ich usprawiedliwia. 

Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jeszu Chrystusa, i myśmy w Jeszu Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało.

A upatrzywszy to Pismo, iż z wiary Bóg usprawiedliwia pogan, przedtem opowiedziało Abrahamowi, iż w tobie będą błogosławione wszystkie narody.

A iż przez zakon nikt nie bywa usprawiedliwiony przed Bogiem, jawna jest stąd, bo "sprawiedliwy z wiary żyć będzie".

 Tak więc prawo było prowadzącym [pedagogiem] nas do Pomazańca, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.

Abyśmy usprawiedliwieni będąc łaską jego, stali się dziedzicami według nadziei żywota wiecznego.

 Abraham, nasz ojciec, (czy) nie z uczynków (został) usprawiedliwiony, gdy ofiarował swego syna Iszaaka na ołtarzu?

 I wypełniło się Pismo, mówiące: Uwierzył zaś Awraam Bogu, i doliczono mu (to) do sprawiedliwości, i przyjacielem Boga (został) nazwany.

 Podobnie zaś i Rachab, prostytutka, (czy) nie z uczynków (została) usprawiedliwiona, podejmując posłów i inną drogą wypuszczając?