Albowiem gdy kto mówi: Ja jestem Pawła, a drugi: Ja Apollosa, czy cielesnymi nie jesteście?

Ja zasadziłem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.

Powiadam zaś to, że każdy z was mówi: Ja jestem Pawłowy, a ja Apollosowy, a ja Kefasowy, ja zaś Pomazańcowy.

Dziękuję Bogu, że żadnego z was nie zanurzyłem, oprócz Kryspa i Gajusa;

Zanurzyłem też i dom Stefanasa; poza tym nie wiem, czy kogoś jeszcze zanurzyłem.

Mówiąc to, miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa, ze względu na was, abyście nauczyli się tego, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. 

Ale w tem niechaj się chlubi, kto się chlubi, że rozumie a zna mię, żem Ja jest Pan, który czynię miłosierdzie, sąd i sprawiedliwość na ziemi; bo mi się to podoba, mówi Pan.

Oto dni idą, mówi Pan, w których nawiedzę każdego obrzezaóca i nieobrzezaóca:

Albowiem nie przez prawo się stała obietnica Abrahamowi albo potomkowi [nasieniu] Jego, aby był dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary.

 Pojmujemy zaś, że z kochającymi Boga, wszystko współpracuje, dla dobra tych, (którzy) według postanowienia powołanymi są.

Który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale go za nas wszystkich wydał: jakoż by wszystkiego z nim nie darował nam?

 nie bowiem siebie głosimy, ale Pomazańca Jeszu (jako) Pana, a siebie (jako) sług waszych przez Jeszu. 

 Bo wszystko przez was, aby łaska obfitująca przez zwiększającą się wdzięczność wzrastała dla chwały Boga. 

 Zwyciężający odziedziczy [dostanie udział] {to} {wszystko} i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem.