A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,

Ponieważ nie posłał mnie Pomazaniec zanurzać, ale dobrą nowinę głosić, jednak nie w mądrości mowy, aby nie był unieważniony krzyż pomazańcowy.

Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jeszu Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszymi widzieli wielmożność jego.

Nie chciałbym, bracia, byście nie wiedzieli o tym, co z tchnienia. 

Dlatego wyjawiam wam, że nikt w Tchnieniu Bożym, nie może mówić: „Przekleństwem Jeszu.” Nikt też nie może powiedzieć „Panem Jeszu” chyba, że w Tchnieniu Świętym. 

 Bo kto mówi językiem (obcym), nie ludziom mówi, ale Bogu; bo nikt nie rozumie [słucha], lecz on tchnieniem [duchem] mówi tajemnice. 

bo Tchnienie Święte nauczy was w tym właśnie czasie, co należy powiedzieć». 

I zostali napełnieni wszyscy Tchnieniem [duchem, wiatrem oddechem] świętym, i zaczęli [rozpoczęli] mówić innymi językami tak, jak Tchnienie dało mówić im.

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie]. 

 Cielesny [zmysłowy] człowiek nie pojmuje [akceptuje, przyjmuje] tych [tego] rzeczy [co] (jest) Tchnieniem [duchem] Boga; głupotą, ponieważ mu są i nie ma poznania [zrozumienia], gdyż tchnieniem są pojmowane. 

Jeśli my wam posialiśmy (dobra) duchowe, (to) cóż wielkiego, jeśli będziemy żąć wasze (dobra) cielesne?

 wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli,

Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, bowiem polegli [zostali rozrzuceni] na pustkowiu.

 przemawiając sobie {w} psalmami i hymnami, i pieśni natchnione [duchowe] śpiewając i grając sercu waszym Panu.

Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu.