Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. 

W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. 

 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

  Siebie sprawdzajcie, jeśli jesteście w wierze, siebie badajcie, czy nie wiecie [rozpoznajecie] siebie, że Jeszu Pomazaniec (jest) w was, chyba że jesteście odrzuceni [nie spełniacie wymagań]. 

by Pomazaniec przez wiarę zamieszkał w sercach waszych;

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

A jeśli Tchnienie tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Pomazańca z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Tchnienie swoje, które w was mieszka.

Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

 Stale bowiem my, żyjący, na śmierć (jesteśmy) wydawani z powodu Jeszu, aby też życie Jeszu (było) ujawnione w śmiertelnym ciele naszym. 

 Wiemy bowiem, że jeśli ziemskie nasze mieszkanie, (ten) namiot zburzony (będzie), (to) budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma zrobiony, eonowy [wieczny] w niebiosach. 

 jeśli naprawdę też ubrani, a nie nadzy (będziemy) znalezieni. 

 Gdyż sam Pan pośród rozkazu [okrzyku], pośród głosu archonta posłów [archanioła] i pośród trąby Boga zstąpi z nieba, a martwi w Pomazańcu powstaną najpierw.

 A o ile przeznaczył ludziom raz umrzeć po zaś tym sąd.

Boć to mam za słuszną rzecz, pókim jest w tym przybytku, abym was pobudzał przez napominanie,

Wiedząc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako mi i Pan nasz, Jeszu Chrystus objawił.

I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Tchnienie(Duch), niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny». 

Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na eon, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu eonowemu".

 Jedzący moje Ciało i pijący moją Krew, ma życie eonowe, a Ja go wzbudzę w dniu ostatnim.

 Powiedział jej Jeszu: "Ja jestem powstaniem i życiem. Wierzący we Mnie, choćby umarł, (będzie) żył. 

 A każdy, żyjący i wierzący we Mnie, nie umrze do eonu. Wierzysz temu?"

Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.

 Tak też napisane: Stał [zaistniał] (się) pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej, (a) ostatni Adam w tchnieniu [duchu] ożywiającym. 

 Odważni więc zawsze bądźmy, a wiemy, że mieszkając w ciele, jesteśmy poza mieszkaniem Pana. 

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu. 

  Pociągają mnie dwa pragnienia: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

 Do uroczystego zgromadzenia, i do zgromadzenia pierworodnych w niebiosach zapisanych, i (do) sędziego Boga wszystkich, i do tchnień sprawiedliwych i udoskonalonych; 

 I powiedziałem mu: "Panie [mój], ty wiesz". I rzekł do mnie: "(To) ci, (którzy) przychodzą z ucisku wielkiego i wymyli (długie) szaty, i wybielili je we krwi Baranka. 

 Nie głodować wówczas ani nie pragnąć wówczas, ani też nie upadną oni na słońcu, ani (od) wszelkiego upału, 

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu eonowemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

 i (był) znaleziony w nim; nie mając usprawiedliwienia mojego, (opartego) w prawie, ale (to, które jest) przez wiarę Pomazańca z Boga, usprawiedliwienie na wierze.