Który rzekł: Próżnujecie, próżnujecie, dla tegoż mówicie: Pójdziemy, ofiarować będziemy Panu.

Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.

Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.

Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

Wszystko, co przedsięweźmie ręka twoja do czynienia, czyó według możności twojej, albowiem niemasz żadnej pracy, ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w grobie, do którego ty idziesz.

Stróżowie jego ślepi, wszyscy zgoła nic nie umieją, wszyscy są psami niememi, nie mogą szczekać; ospałymi są, leżą, kochają się w drzemaniu.

Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. 

 Sami wiecie, że te ręce zarabiały na potrzeby moje i moich towarzyszy.

 We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jeszu, który powiedział: "Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu". 

 Kradnący, więcej nie kradnie, bardziej zaś (niech się) trudzi, wypracowując własnymi rękoma dobro, aby miał przekazywać potrzebę mającemu. 

I pilnie się starali, abyście spokojnymi byli i rzeczy swoich pilnowali, i pracowali własnymi rękami swemi, jakośmy wam przykazali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

 Nakazujemy [rozkazujemy] zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca, odłączenie [organizowanie się] wasze od każdego brata niechodzącego w szyku [niezdyscyplinowanego] i nie według przekazu [instrukcji, tradycji], który wzięli od nas.

Aniśmy darmo chleba jedli u kogo, ale z pracą i z kłopotem we dnie i w nocy robiąc, abyśmy nikomu z was ciężkimi nie byli;

Albowiem gdyśmy byli u was, tośmy wam rozkazali, że jeźli kto nie chce robić, niechajże też nie je.

Przeto takowym rozkazujemy i napominamy ich przez Pana naszego, Jeszu Chrystusa, aby w pokoju robiąc, swój własny chleb jedli.

 Jednocześnie zaś (są) bez czynne, uczą się obchodzić domy. Nie tylko próżne ale i plotkary wścibskie, mówiące nie to co trzeba. 

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

 Pragniemy zaś, (aby) każdy (z) was tę okazywał gorliwość względem pełni nadziei aż do końca. 

 a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu. 

 Znał on już drogę Pańską, przemawiał z wielkim zapałem i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jeszu, znając tylko zanurzenie Janowe.

Pozdrawia was Epafras, który z was jest sługa Chrystusowy, który zawsze bojuje za was w modlitwach, abyście stali doskonałymi i zupełnymi we wszelkiej woli Bożej.

Bo mu daję świadectwo, iż gorliwą miłość ma przeciwko wam i przeciwko tym, którzy są w Laodycei i którzy są w Hijerapolu.

 Wyznawajcie jedni drugim uchybienia [grzechy] i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni. Wiele może prośba sprawiedliwego zdziałać.  

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 Przede wszystkim zaś miejcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów. 

Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. 

Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! 

A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię zwymiotować z mych ust. 

Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest pomazańcowym. 

Słudzy! posłuszni bądźcie panom według ciała, z bojaźnią i ze drżeniem w prostości serca waszego, jako Chrystusowi;

Z dobrą wolą służąc jako Panu a nie ludziom;

Słudzy! Posłuszni bądźcie we wszystkiem panom cielesnym, nie służąc na oko jako ci, co się ludziom podobać chcą, ale w szczerości serca, bojąc się Boga.

 Wiedząc, że od Pana weźmiecie zapłatę dziedzictwa; albowiem Panu Pomazańcowi usługujecie.

Panowie! Sprawiedliwie i słusznie się z sługami obchodźcie, wiedząc, iż i wy Pana macie w niebiesiech.

Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,

W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.

 Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo niewzruszone, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: z skromnością i czcią.