Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 

Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

 aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.

 Jedno tchnienie i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.

Albowiem w Pomazańcu Jeszu ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość.

 Wy bowiem do wolności (jesteście) powołani bracia jedynie [tylko] nie wolność do skłonności ciała, ale [przeciwnie] przez miłość służcie innym.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.

Usłyszawszy o wierze waszej w Chrystusie Jeszu i miłości przeciwko wszystkim świętym,

 O zaś miłości (braterskiej) nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłowania wzajemnego.

 Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia, jak to jest słuszne, że wasza wiara niezmiernie wzrasta i bardzo obfituje miłość każdego jednego spośród was wszystkich względem siebie nawzajem. 

 Braterstwo niech trwa.

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

 Wszystkich szanujcie, braterstwo kochajcie, Boga się bójcie, króla poważajcie. 

Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni!

Nie oddawając złego za złe, ani łajania za łajanie, lecz przeciwnym obyczajem dobrorzecząc, gdyż wiecie, iż na to powołani jesteście, abyście błogosławieóstwo odziedziczyli.

 przez zaś pobożność braterstwo, przez zaś braterstwo miłość. 

 Mówiący "w świetle jestem", a brata nienawidzący, w ciemności jest aż dotąd. 

 zaś nienawidzący brata swojego w ciemności jest, w ciemności chodzi i nie wie gdzie odchodzi, ponieważ ciemność zaślepiła oczy jego. 

 Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci oszczercy [diabła]. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak również ten, kto nie kocha swojego brata.

 Nie jak Kain, (który był) z złego i zamordował brata swego. Dlaczego zamordował go? Ponieważ praca jego zła była, zaś brata jego sprawiedliwa. 

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci, nie miłujący, pozostaje [trwa] w ciemności. 

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 Umiłowani, jeśli tak Bóg umiłował nas i my powinniśmy wzajemnie miłować.

 Jeśli ktoś twierdzi, że miłuje Boga, a brata by swego nienawidził [mniej miłował], kłamcą jest, ponieważ [bowiem] niemiłujący brata swojego [jego], którego widzi, Boga, którego nie widzi, jak może miłować?

  A ten nakaz mamy od Niego, aby ten, co miłuje Boga, miłował i brata swego.

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga (jest) zrodzony i każdy miłujący tego, (który) zrodził, miłuje i tego, (który jest) z niego zrodzony. 

 Po tym poznajemy, że kochamy dzieci Boga, gdy kochamy Boga i spełniamy Jego przykazania.

I schadzali się synowie jego, a sprawowali uczty, każdy w domu swym, dnia swojego; i posyłali, a wzywali trzy siostry swoje, aby jadały i pijały z nimi.

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

Izali nie wszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odłącz się proszę ode mnie; jeźli w lewą pójdziesz ja pójdę w prawą, a jeźli ty w prawą, ja się udam w lewą.

Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. 

Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: "Przyjacielu, przesiądź się wyżej!"; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.

- a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę.