Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.

Dobra jest sól; lecz jeśli nawet sól smak swój utraci, to czymże ją zaprawić?

Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!» 

Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.

 Słowo [nauka] wasze zawsze w łasce solą przyprawione, (żeby) wiedzieć, jak trzeba wam jednemu każdemu odpowiadać.

Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

Pieśń stopni Dawidowa. Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności! 

 Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 

Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

 Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. 

Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi! 

Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym. 

Dążmy do pokoju i wzajemnego zbudowania.

W końcu bracia radujcie (się), umacniajcie (się) [naprawiajcie], przywołujcie (się, to) samo myślcie, gódźcie się [zachowujcie pokój], a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. 

 Bowiem [ponieważ] całe [wszystkie] prawo [system zwyczajów lub nakazów] jest w jednym słowie [nauce, mądrości] w miłuj bliskiego [bliźniego, sąsiada] twojego jak siebie.

A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości,

Jedno jest ciało i jeden duch, jako też jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego.

Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystko i po wszystkich, i we wszystkich was.

Tylko się tak sprawujcie, jako przystoi Ewangielii Chrystusowej, abym, lub przyjdę i oglądam was, lub nie przyjdę, słyszał o was, iż stoicie w jednym duchu, jednomyślnie bojując w wierze Ewangielii.

 Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wnętrzności i współczucie,

- a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.

 Włóżcie jako wybrani Boga, święci i umiłowani, wnętrzności: miłosierdzie, dobrotliwość, pokorę, cichość, cierpliwość,

 Młodzieńczych zaś pożądliwości unikaj, dąż natomiast do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju razem z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca. 

 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. 

 Gniew bowiem człowieka sprawiedliwości Boga nie pracuje.

Jeśli jednak macie gorzką zawiść i podjudzanie w sercu waszym, nie chlubcie się i (nie) kłamcie przeciwko prawdzie.

 Gdzie bowiem wrzenie [emocjonalne pobudzenie przypominające gotującą się wodę] i samolubne_podjudzanie [działanie dla własnego zysku, niezależnie od niezgody, którą powoduje] tam przewrót [zamieszanie, nieporządek, rewolucja, prawie anarchia] i wszelkie faulujące [niegodziwe, złe] działanie [czyn, sprawa]. 

 Owoc zaś sprawiedliwości w pokoju (jest) siany, (dla) czyniących pokój. 

Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni!