Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Juda Iskariota, udał się do arcykapłanów

Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. 

 Wtedy Juda, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym

 Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się. 

Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą». Jeszu bowiem na początku wiedział, którzy to są , co nie wierzą, i kto miał Go wydać.

 Mówił zaś o Judzie, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem - jeden z Dwunastu - miał Go wydać.

Na to rzekł Juda Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać:

 Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano. 

 W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judy Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać,

 Jeszu odparł: «To ten, dla którego umaczam kawałek [chleba], i podam mu». Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judzie, synowi Szymona Iskarioty 

Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział.

A on po spożyciu kawałka [chleba] zaraz wyszedł. A była noc. 

Mężczyźni, bracia musiało [konieczne, nieuniknione] wypełnić [dokonać, spełnić] Pismo [co napisane] które przepowiadało [uprzedzało] Tchnienie [wiatr, duch] święte poprzez usta [mowa, ostrze] Dauida [Dawida] w sprawie [około, dotycząca, wokół] Judy [Judasza] (który) stał się [okazał się] przewodnikiem [liderem, przywódcą] chwytających [przejąć, zatrzymać, począć] Jeszu.

On [ona, ono, to] w pewnym sensie jakby [wprawdzie, coprawda] zatem [więc, wtedy] nabył [wygrał, posiadł] miejsce  [kawałek ziemi, pole, nieruchomość, posiadłość] z wynagrodzenia [zapłaty, nagrody] niesprawiedliwości [krzywdy] na oślep [twarzą do przodu lub w dół] zaistniało [wydarzyło się] roztrzaskał [pękł, rozerwał z hukiem] wpół [środkowy, pomiędzy], a [i] wytrysnęły [wylały, rozsypały] wszystkie wnętrzności jego.

Napisane bowiem w zwoju [księdze] pieśni [psalmów]: Bedzie [stanie się] gospodarstwo [mieszkanie, zagroda] jego puste i nie niech zamieszkujacy w niej a doglądanie [stanowisko nadzorcy] jego otrzyma inny. 

począwszy od zanurzenia [chrztu] Jana aż do dnia, którym uniesiony [wzięty] od nas, świadkiem powstania [wzbudzenia, zmartwychwstania] Jego z nami stać się jeden [jednym] tych [onych].

I modlili mówiąc: Ty Panie sercoznawco [znający serce, wnętrze człowieka] wszystkich [całości], wskaż, którego wybrałeś z tych dwóch jednego.