Gdy [Jeszu] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. 

Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Pomazańca, posłał swoich uczniów 

I rzekł do swych dworzan: «To Jan Zanurzyciel. On powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze w nim działają».

dodał do wszystkiego i to, że zamknął Jana w więzieniu. 

Potem Jeszu i uczniowie Jego udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał zanurzenia.

Nie wtrącono bowiem jeszcze Jana do więzienia.

Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy;

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

I obchodził Jeszu całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Dobrą Nowinę o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. 

Tak Jeszu obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Dobrą Nowinę królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. 

 Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: 

abym obwoływał rok łaski od Pana.

Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu 

 Wiem teraz, że wy wszyscy, wśród których po drodze głosiłem królestwo, już mnie nie ujrzycie. 

 Wyznaczywszy mu dzień, w większej liczbie przyszli do niego do mieszkania, a on przytaczał im świadectwa o królestwie Bożym; od rana aż do wieczora przekonywał ich o Jeszu na podstawie Prawa Mojżeszowego i Proroków. 

 A gdy przyszedł, ogłosił pokój wam – tym daleko i pokój tym blisko,