Wtedy Jeszu powiedział uczniom swoim: "Jeśli kto chce za Mną iść, (niech się) wyrzeknie siebie i weźmie krzyż swój i podąża (za) Mną.

Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. 

Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.

Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.

Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali.

I będzie tam droga i ścieszka, która drogą świętą słynąć będzie; nie pójdzie po niej nieczysty, ale będzie dla onych samych. Którzy tą drogą pójdą, i głupi nawet, nie zbłądzą.

Bo rzeką: Wyrównajcie, wyrównajcie, zgotujcie drogę, uprzątnijcie zawady z drogi ludu mojego.

Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.

Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!

 Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. 

Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. 

 Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. 

 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat».

Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. 

I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

Albowiem gdyśmy byli u was, opowiadaliśmy wam, żeśmy mieli być uciśnieni, jakoż się też to stało, i wiecie o tem.

Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi». 

Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».

Wtedy podobne będzie królestwo niebiańskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.

Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. 

Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły.

Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. 

Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!"

W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" 

Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. 

 Powiedział zaś ktoś Mu: Panie czy nieliczni zbawieni? (Ten) zaś powiedział do nich: 

 Od kiedy wstanie gospodarz i zamknie wejście, a rozpoczniecie (na) zewnątrz uderzać (w) wejście, mówiąc: "Panie, otwórz nam!" i odpowie wam: "Nie znam was, skąd są?" 

 I powie mówiąc wam: "Nie znam was, skąd jesteście? Odejdźcie ode mnie, wszyscy pracownicy niesprawiedliwości!"

 Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. 

  Izajasz zaś woła o Iszraelu: Choćby liczba synów Iszraelskich była jak piasek morski, resztka będzie zbawiona. 

 I jak wcześniej powiedział Izajasz: Gdyby Pan zastępów nie zostawił nasienia, stali byśmy się jak Sodoma i do Gomory bylibyśmy podobni.

Tak też i w obecnym czasie ostała się tylko reszta wybrana przez łaskę.

Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską. 

 I nie wpasowujcie (się) [upodobniajcie] eonu [wieku, czasu, świata] tego, ale [lecz] przemieniajcie (się) odnową umysłu [intelektu], ku [do, dla] rozpoznaniu [zbadaniu, przetestowaniu] tobie [wam], co wolą [życzeniem] Boga, dobre i przyjemne i dojrzałe [doskonałe].

 W których kiedyś postępowaliście według eonu (czasu) świata tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

 tym, które niegdyś były nieposłuszne, gdy [raz] Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której nieliczni, to jest osiem dusz, zostało ocalonych przez wodę.

 Tego odpowiednikiem jest zanurzenie, które i nas teraz zbawia, a jest nie pozbyciem się brudu ciała, lecz skierowanym do Boga wezwaniem dobrego sumienia, przez zmartwychwstanie Jeszu Pomazańca,