| 1 | Dlatego mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia, nie zniechęcamy się, | [ref] |
| 2 | Ale wyrzekliśmy (się) ukrytej hańby, nie chodząc w przebiegłości, ani (nie) fałszując Słowa Bożego; ale (w) jawności prawdy zalecamy samych siebie każdemu sumieniu człowieka przed Bogiem. | [ref] |
| 3 | Jeśli więc zakryta jest nasza dobra nowina, (to) wśród (tych) co giną jest zakryta, | [ref] |
| 4 | wśród, których bóg tego eonu [świata, wieku, czasu] zaślepił myśli niewierzących, (aby) nie oświetliło światło dobrej nowiny chwały Pomazańca, który jest obrazem Boga. | [ref] |
| 5 | nie bowiem siebie głosimy, ale Pomazańca Jeszu (jako) Pana, a siebie (jako) sług waszych przez Jeszu. | [ref] |
| 6 | Ponieważ Bóg, który powiedziawszy [rozkazując], (aby) z ciemności światłość zajaśniała, zajaśniał w sercach naszych dla światła poznania chwały Bożej w [na] obliczu [twarzy, powierzchni] Jeszu Pomazańca. | [ref] |
| 7 | Mamy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby nadmiar [bogactwo] mocy był Boga, a nie z nas. | [ref] |
| 8 | We wszystkim uciskani, ale nie zgnieceni; zmieszani [niepewni], ale nie zagubieni; | [ref] |
| 9 | prześladowani, ale nie porzuceni; powaleni, ale nie zniszczeni. | [ref] |
| 10 | Zawsze śmierć Pana Jeszu w ciele nosimy, aby i życie Jeszu w ciele naszym było uwidocznione. | [ref] |
| 11 | Stale bowiem my, żyjący, na śmierć (jesteśmy) wydawani z powodu Jeszu, aby też życie Jeszu (było) ujawnione w śmiertelnym ciele naszym. | [ref] |
| 12 | Tak, też prawdziwie śmierć działa w nas, zaś życie w was. | [ref] |
| 13 | Mając zaś samo tchnienie [ducha] wiary, według (tego) co napisane: Uwierzyłem, dlatego przemówiłem; i my wierzymy, dlatego też mówimy, | [ref] |
| 14 | wiedząc, że ten, który wzbudził Pana Jeszu, i nas wzbudzi przez Jeszu, i postawi z wami. | [ref] |
| 15 | Bo wszystko przez was, aby łaska obfitująca przez zwiększającą się wdzięczność wzrastała dla chwały Boga. | [ref] |
| 16 | Dlatego nie słabniemy, ale choć też nasz człowiek (na) zewnątrz niszczeje, to [ale] (ten) wewnątrz nas odnawia (się) dniem za [i] dniem. | [ref] |
| 17 | Albowiem chwilowo lekki ucisk nasz w nadmiarze do nadmiaru eonowej [wiecznej] ogromnej chwały przysparza nam. | [ref] |
| 18 | Nie wypatrujemy sobie widzialnego, ale niewidzialne. Ponieważ widzialne jest tymczasowe, a niewidzialne jest eonowe [wieczne]. | [ref] |