| 1 | Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jeszu Pomazańca; | [ref] |
| 2 | Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. | [ref] |
| 3 | A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje, | [ref] |
| 4 | A cierpliwość doświadczenie, a doświadczenie nadzieję, | [ref] |
| 5 | A nadzieja nie hańbi, przeto iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Tchnienie Święte, które nam jest dane. | [ref] |
| 6 | Albowiem Pomazaniec, gdy jeszcze byliśmy bezsilni, w stosownym czasie umarł za bezbożnych. | [ref] |
| 7 | Ledwie bowiem za sprawiedliwego ktoś (by) umarł; za dobrego może ktoś by odważył (się) umrzeć. | [ref] |
| 8 | Bóg zaś okazuje dowód swojej miłości względem nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Pomazaniec za nas umarł. | [ref] |
| 9 | (O) wiele więc bardziej usprawiedliwieni teraz w krwi Jego, zostaniemy wybawieni od gniewu. | [ref] |
| 10 | Jeśli bowiem wrogami będąc, zostaliśmy pojednani Bogu przez śmierć Syna Jego, tym bardziej (będąc) pojednani, zostaniemy zbawieni w żuciu Jego. | [ref] |
| 11 | A nie tylko to, ale się też chlubimy Bogiem przez Pana naszego Jeszu Chrystusa, przez którego teraz pojednanie otrzymaliśmy. | [ref] |
| 12 | Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. | [ref] |
| 13 | Albowiem aż do zakonu grzech był na świecie; ale grzech nie bywa policzony, gdy zakonu nie masz. | [ref] |
| 14 | Lecz śmierć królowała od Adama aż do Mojżesza i nad tymi, którzy nie zgrzeszyli, na podobieństwo przestępstwa Adamowego, który jest wzorem tego, który miał przyjść. | [ref] |
| 15 | Ale nie jako upadek, tak i dar z łaski; albowiem jeśli przez upadek jednego wiele ich pomarło, daleko więcej łaska Boża i dar z łaski tego jednego człowieka Jeszu Chrystusa na wielu ich spłynie. | [ref] |
| 16 | A dar nie jest taki, jak to, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Albowiem wina jest z jednego upadku ku potępieniu, ale dar z łaski z wielu upadków ku usprawiedliwieniu. | [ref] |
| 17 | Ponieważ jeśli dla jednego upadku śmierć królowała przez jednego, daleko więcej, którzy obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości przyjmują, w życiu królować będą przez tegoż jednego Jeszu Chrystusa. | [ref] |
| 18 | Przetoż tedy jako przez jednego upadek na wszystkich ludzi przyszła wina ku potępieniu; tak też przez jednego usprawiedliwienie na wszystkich ludzi przyszedł dar ku usprawiedliwieniu żywota. | [ref] |
| 19 | Bo jako przez nieposłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi; tak przez posłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało sprawiedliwymi. | [ref] |
| 20 | A zakon przytem nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tem więcej obfitowała. | [ref] |
| 21 | Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu eonowemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego. | [ref] |