Subskrybuj

List do Rzymian rozdział 15

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 Powinniśmy zaś my mocni, słabości bezsilnych nosić i nie sobie przymilać (się).[ref]
2 Każdy (z) nas bliskiemu [bliźniemu] przypodoba (się) ku dobru ze względu na budowanie.[ref]
3 I bowiem Pomazaniec nie sobie przypodobał (się), ale jak napisane: "Zniewagi lżące ciebie spadły na mnie".[ref]
4 Jak wiele bowiem napisano [wcześniej zapisano] ku [dla] naszej nauce [pouczeniu] napisano, aby przez wytrwałość [stabilność] i przez ponaglenia [pouczenia, zachęty, wezwania] Pism nadzieję mielibyśmy.[ref]
5 Zaś Bóg wytrwałości [stałości, wytrzymałości] i wezwań [zachęt, przynagleń, napomnień] (niech) da wam (to) samo myślenie [zrozumienie, ocenę] wśród [w] jedni_drugich [wzajemnie] według [w stosunku do,] Pomazańca Jeszu.[ref]
6 Abyście jednomyślnie w jednych ustach uwielbiali [wysławiali] Boga i Ojca Pana naszego Jeszu Pomazańca.[ref]
7 Dlatego przygarniajcie (się) wzajemnie, jak i Pomazaniec przygarnął was {nas} do chwały Boga.[ref]
8Albowiem Pomazaniec - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom[ref]
9 oraz po to, żeby narody za okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć między narodami i śpiewać imieniu Twojemu.[ref]
10Znów mówi Pismo: Weselcie się, narody, wraz z ludem Jego![ref]
11I znowu: Chwalcie Pana wszystkie narody, a wysławiajcie go wszyscy ludzie. [ref]
12Nadto także Izajasz powiada: Przyjdzie potomek Jessego, powstanie Ten, który ma rządzić narodami, w Nim narody pokładać będą nadzieję. [ref]
13A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Tchnienia Świętego.[ref]
14Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. [ref]
15A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga.[ref]
16Dzięki niej jestem z urzędu sługą Pomazańca Jeszu wobec narodów sprawującym świętą czynność głoszenia dobrej nowiny Bożej po to, by narody stały się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Tchnieniem Świętym. [ref]
17Mam się więc czym chlubić w Pomazańcu Jeszu, w rzeczach Bożych.[ref]
18 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, [ref]
19 mocą znaków i cudów, mocą Tchnienia Świętego. Oto od Jeruszalem i na całym obszarze aż po Illirię wypełniłem dobrą nowinę Pomazańca.[ref]
20Postanowiłem głosić dobrą nowinę tam, gdzie imię Pomazańca nie było jeszcze znane, abym na cudzym fundamencie nie budował.   [ref]
21Ale jak napisano: „Zobaczą go ci, którym o nim nie opowiadano, ci, którzy nie słyszeli, zrozumieją”.[ref]
22Dlatego też często miałem przeszkody, w dotarciu do was. [ref]
23Teraz jednak, nie znajdując już w tych stronach pola pracy, od kilku lat pragnę gorąco wybrać się do was. [ref]
24Podróżując do Hiszpanii, przyjdę do was: bo się spodziewam, że tamtędy idąc ujrzę was i że wy mnie tam poprowadzicie, kiedy się już wami troszeczkę nacieszę. [ref]
25A teraz idę do Jeruszalem, usługując świętym.[ref]
26Albowiem spodobało się Macedonii i Achai, zbiórkę zebrać dla ubogich świętymi w Jeruszalem.[ref]
27Spodobało im się to, ponieważ są ich dłużnikami. Jeżeli bowiem narody stały się wspólnikami w tchnieniu ich, to powinny też dzielić się z nimi dobrami materialnymi. [ref]
28Gdy więc wykonam to zadanie i bezpiecznie dostarczę im ten dar, wyruszę do Hiszpanii i po drodze was odwiedzę. [ref]
29A wiem, że przybywając do was, przyjdę z pełnią błogosławieństwa Pomazańca. [ref]
30- Proszę was, bracia, przez naszego Pana, Jeszu Pomazańca, i przez miłość Tchnienia, pomóżcie mi, modląc się za mnie do Boga, [ref]
31Abym był wybawiony z rąk niewiernych w Judei i by moja posługa na rzecz Jeruszalem została dobrze przyjęta przez świętych[ref]
32Abym z woli Boga z radością do was przybył i mógł się dzięki wam pokrzepić. [ref]
33A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.[ref]