Subskrybuj

Księga Psalmów rozdział 144

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Pieśó Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.[ref]
2Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.[ref]
3Panie! cóż jest człowiek, że naó masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?[ref]
4Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cieó pomijający.[ref]
5Panie! nakłoó niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.[ref]
6Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.[ref]
7Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.[ref]
8Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.[ref]
9Boże! pieśó nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.[ref]
10Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.[ref]
11Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;[ref]
12Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.[ref]
13Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.[ref]
14Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.[ref]
15Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.[ref]