| 1 | Pieśó stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego. | [ref] |
| 2 | Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc: | [ref] |
| 3 | Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego; | [ref] |
| 4 | I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania, | [ref] |
| 5 | Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu. | [ref] |
| 6 | Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych. | [ref] |
| 7 | Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego. | [ref] |
| 8 | Powstaóże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej. | [ref] |
| 9 | Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują. | [ref] |
| 10 | Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazaóca twego. | [ref] |
| 11 | Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej. | [ref] |
| 12 | Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej | [ref] |
| 13 | Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc: | [ref] |
| 14 | Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał. | [ref] |
| 15 | Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem. | [ref] |
| 16 | Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą. | [ref] |
| 17 | Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazaócowi memu. | [ref] |
| 18 | Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego. | [ref] |