Subskrybuj

Księga Rodzaju rozdział 9

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1I błogosławił Bóg Noego, i syny jego, i rzekł im: Rozradzajcie się, i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię.[ref]
2Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo powietrzne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie.[ref]
3Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko.[ref]
4Nie wolno wam tylko jeść mięsa z duszą we krwi.[ref]
5Upomnę się o krew duszy przez wzgląd na wasze życie — upomnę się o nią u każdego zwierzęcia. Upomnę się też u człowieka o duszę człowieka i u każdego — o brata.[ref]
6Kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga.[ref]
7Wy zaś bądźcie płodni i mnóżcie się; zaludniajcie ziemię i miejcie nad nią władzę".[ref]
8Tedy rzekł Bóg do Noego, i do synów jego z nim, mówiąc:
9A Ja, oto Ja stanowię przymierze moje z wami, i z nasieniem waszem po was.[ref]
10I z każdą duszą żywiącą, która jest z wami: w ptastwie, w bydle, i w każdem zwierzęciu ziemi, które są z wami, ze wszystkich, co wyszły z korabia, aż do każdego zwierzęcia na ziemi.[ref]
11I postanowię przymierze moje z wami; a nie będzie zatracone więcej wszelkie ciało wodami potopu; i nie będzie więcej potop na skażenie ziemi.[ref]
12Tedy rzekł Bóg: To jest znak przymierza, który Ja dawam między mną i między wami, i między każdą duszą żywiącą, która jest z wami, w rodzaje wieczne.[ref]
13Łuk mój położyłem na obłoku, który będzie na znak przymierza między mną, i między ziemią.[ref]
14I stanie się, gdy wzbudzę ciemny obłok nad ziemią, a ukaże się łuk na obłoku:
15Że wspomnę na przymierze moje, które jest między mną i między wami, i między każdą duszą żywiącą w każdem ciele; i nie będą więcej wody na potop, ku wytraceniu wszelkiego ciała.[ref]
16Będzie tedy łuk on na obłoku, i wejrzę naó, abym wspomniał na przymierze wieczne, między Bogiem i między wszelką duszą żywiącą w każdem ciele, które jest na ziemi.[ref]
17Zatem rzekł Bóg do Noego: Tenci jest znak przymierza, którem postanowił między mną, i między wszelkiem ciałem, które jest na ziemi.
18A byli synowie Noego, którzy wyszli z korabia, Sem, i Cham, i Jafet; a Cham jest ojcem Chanaan.[ref]
19Ci trzej synowie Noego, przez które się napełniła ludem wszystka ziemia.[ref]
20Tedy Noe począł uprawiać ziemię, i nasadził winnicę.[ref]
21Potem pił wino; a upiwszy się, odkrył się w namiocie swoim.[ref]
22A ujrzawszy Cham, ojciec Chanaanów, nagość ojca swego, oznajmił to dwom braciom swoim na dworze.[ref]
23Tedy wziąwszy Sem i Jafet szatę, a włożywszy ją oba na ramiona swe, szli wspak, i zakryli nagość ojca swego; a oblicza ich odwrócone były, że nagości ojca swego nie widzieli.[ref]
24A ocuciwszy się Noe z wina swego, gdy się dowiedział, co mu uczynił syn jego młodszy, rzekł:
25Przeklęty Chanaan, sługą sług braci swojej będzie.[ref]
26Rzekł też: Błogosławiony Pan Bóg Semów, a niech będzie Chanaan sługą ich.[ref]
27Niech rozszerzy Bóg Jafeta, i niech mieszka w namieciech Semowych a niech Chanaan sługą ich.[ref]
28I żył Noe po potopie trzy sta lat, i pięćdziesiąt lat.
29I było wszystkich dni Noego, dziewięć set lat, i pięćdziesiąt lat, i umarł.[ref]