32
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
33
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
34
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
35
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
36
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
37
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
38
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
39
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
40
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
41
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
42
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
43
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
44
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
45
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
46
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
47
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
48
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
49
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
50
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
