Potem czwarty Anioł wylał czaszę swoję na słoóce, i dano mu moc trapić ludzi gorącością ognia.

I byli upaleni ludzie gorącością wielką, i bluźnili imię Boga, który ma moc nad temi plagami; wszakże nie pokutowali, aby mu chwałę dali.

Bo gwiazdy niebieskie i planety ich nie dopuszczą świecić światłu swemu; zaćmi się słoóce, gdy wschodzić będzie, a miesiąc nie wyda światła swego.

I zasromi się miesiąc, a zawstydzi się słoóce, gdy królować będzie Pan zastępów, na górze Syoóskiej, i w Jeruzalemie, i przed starcami swymi w wielkiej sławie.

Spojrzęli na ziemię, a oto jest niepozorna i próżna; jeżeli na niebo, nie masz na niem światłości.

A gdy cię zgaszę, zakryję niebiosa, i ciemne uczynię gwiazdy ich, słoóce obłokiem zasłonię, a księżyc nie da światła swego.

Wszystkie światła jasne na niebiosach zaćmię dla ciebie, i przywiodę ciemność na ziemię twoję, mówi panujący Pan.

Przed obliczem jego ziemia zadrży, niebiosa się poruszą, słoóce i miesiąc się zaćmi, a gwiazdy zawściągną jasność swoję.

Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny.

A dnia onego, mówi panujący Pan, sprawię, że słoóce zajdzie o południu, i przywiodę ciemność na ziemię w dzieó jasny;

A zaraz po tarciach tych dni zostanie zaćmione słońce, a księżyc nie da swego blasku, gwiazdy spadać będą z nieba, a moce niebios będą poruszone.

Od godziny szóstej ciemność nastała na całej ziemi aż do godziny dziewiątej.

W tym czasie od razu po udręce nastąpi zaćmienie słońca, a księżyc nie wyda swojego blasku,

O godzinie dwunastej [dawniej szóstej], pociemniało w całej okolicy, aż do godziny piętnastej [dawniej dziewiątej].

 I będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk narodów w bezradności szumu morza i nawałnicy.

A było około szóstej godziny, i stała się ciemność po wszystkiej ziemi aż do godziny dziewiątej.

I zaćmiło się słoóce, a zasłona kościelna rozerwała się w pół.

Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie wielki i pełen blasku dzień Pański.

Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę twą ku niebu, a będą ciemności po ziemi Egipskiej, i macać ich będą.

Nie widział jeden drugiego, ani się kto ruszył z miejsca swego przez one trzy dni; lecz u wszystkich synów Izraelskich była światłość w mieszkaniach ich.

 którym bóg tego świata zaślepił umysły, aby nie oświeciło ich światło dobrej nowiny, o chwale Pomazańca, który jest obrazem Boga.

Którego niezbożnika przyjście jest podług skutku szataóskiego, ze wszelką mocą i znakami, i cudami kłamliwemi,

A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,