I przypatrywałem się, aż one stolice postawione były, a Starodawny usiadł, którego szata była jako śnieg biała, a włosy głowy jego jako wełna czysta, stolica jego jako płomienie ogniste, a koła jej jako ogieó gorejący.

Ci ujmą królestwo świętych najwyższych miejsc, którzy posiąść mają królestwo aż na wieki, i aż na wieki wieczne.

Aż przyszedł Starodawny a podany jest sąd świętym najwyższych miejsc, a czas przyszedł, aby to królestwo święci otrzymali.

A królestwo i władza, i dostojeóstwo królewskie pod wszystkiem niebem dane będzie ludowi świętych najwyższych miejsc, którego królestwo będzie królestwo wieczne, a wszystkie zwierzchności jemu służyć i onego słuchać będą.

A Jeszu rzekł im: Amen zapewniam was, że wy, którzy poszliście za Mną — podczas odrodzenia — gdy Syn człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście plemion Iszraela.

abyście pod moją władzą jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Iszraela.

Azaż nie wiecie, iż święci będą sądzili świat? A jeźli świat od was będzie sądzony, czyliście niegodni, abyście sądy mniejsze odprawiali?

Azaż nie wiecie, iż Anioły sądzić będziemy? A cóż tych doczesnych rzeczy?

A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze pobitych dla słowa Bożego i dla świadectwa, które wydawali;

Oto, Ja wam poślę Elijasza proroka, pierwej niż przyjdzie on wielki i straszny dzieó Paóski,

Zapytali Go uczniowie: Dlaczego znawcy Pism mówią, że najpierw musi przyjść Eliasz?

jednak zapewniam was, że Eliasz już przyszedł i nie rozpoznali go, potraktowali go według swojego uznania. Syn człowieczy także będzie przez nich cierpiał.

Pytali Go: Dlaczego znawcy Pism twierdzą, że najpierw musi przyjść Elja?

On sam pójdzie przed Nim w Tchnieniu i mocy Elija [Eliasz], żeby zwrócić serca ojców do dzieci, a nieposłusznych do rozsądku sprawiedliwych, żeby przygotować dla Pana lud odpowiednio przygotowany.

 O wszystkich tych wydarzeniach usłyszał tetrarcha Herod i był zaniepokojony. Ponieważ niektórzy twierdzili, że Jan powstał z martwych;

 Herod powiedział: "Jana kazałem ściąć. Kim więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę?" I chciał Go zobaczyć. 

Wówczas wielu się zgorszy i będą jedni drugich wydawać, i jedni drugich nienawidzić.

Herod doszedł do wniosku, że to Jan, którego kazał ściąć, że on powstał z martwych.

Wysłał więc władca od razu żołnierza ze straży przybocznej i rozkazał przynieść jego głowę. Poszedł więc i ściął go w więzieniu.

 Herod powiedział: "Jana kazałem ściąć. Kim więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę?" I chciał Go zobaczyć. 

Ja Jan, którym też jest bratem waszym i uczestnikiem w ucisku i w królestwie, i w cierpliwości Jeszu Chrystusa, byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla słowa Bożego i dla świadectwa Jeszu Chrystusa:

 I dam dwom moim świadkom i będą przemawiać tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni, ubrani w wór z sierści zwierząt.

 A gdy skończą świadczyć, bestia, która wyszła z czeluści, wypowie im wojnę. Pokona ich i zabije.

Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci.

A wszystkiej mocy pierwszej onej bestyi dokazuje przed twarzą jej i czyni, że ziemia i mieszkający na niej kłaniają się bestyi pierwszej, której śmiertelna rana była uzdrowiona;

 I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. 

A czyni, aby wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, i wolni, i niewolnicy, wzięli piętna na prawą rękę swoję albo na czoła swe,

A dym męki ich występuje na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy się kłaniają bestyi i obrazowi jej, i jeźli kto bierze piętno imienia jej.

 I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże.

Bestyja, którąś widział, była, a nie jest, a ma wystąpić z przepaści, a iść na zginienie; i zadziwią się mieszkający na ziemi, (których imiona nie są napisane w księgach żywota od założenia świata), widząc bestyję, która była, a nie jest, a przecię jest.

I śpiewali nową pieśó, mówiąc: Godzieneś jest wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:

A po półczwarta dnia duch żywota od Boga wstąpił w nich i stanęli na nogach swoich, a bojaźó wielka przypadła na tych, którzy ich widzieli.

I zatrąbił Anioł siódmy i stały się głosy wielkie na niebie mówiące: Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków.

W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze, 

Ci ujmą królestwo świętych najwyższych miejsc, którzy posiąść mają królestwo aż na wieki, i aż na wieki wieczne.

A królestwo i władza, i dostojeóstwo królewskie pod wszystkiem niebem dane będzie ludowi świętych najwyższych miejsc, którego królestwo będzie królestwo wieczne, a wszystkie zwierzchności jemu służyć i onego słuchać będą.

A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Albowiem jeźlić odrzucenie ich jest pojednaniem świata, cóż będzie przyjęcie ich, tylko ożycie od umarłych?

Jeźli cierpimy, z nim też królować będziemy; jeźli się go zapieramy, i on się nas zaprze.