A będąc w ciąży, krzyczy w bólach porodowych i przechodzi męki rodzenia.

Więc wam Pan sam da znak. Oto panna pocznie i porodzi syna, a nazwie imię jego Immanuel. 

Dokądże się tułać będziesz, córko odporna? Bo uczyni Pan rzecz nową na ziemi: niewiasta ogarnie męża.

I stanie się a paść ich będzie w sile Paóskiej, i w sławie imienia Pana, Boga swego; i będą mieszkać, bo już wielmożnym będzie aż do granic ziemi.

 Jednak nie współżył z nią, aż urodziła syna, i nazwał Go imieniem Jeszu.

A kto zwycięży i zachowa aż do koóca uczynki moje, dam mu zwierzchność nad poganami.

I będzie ich rządził laską żelazną; jako statki garncarskie skruszeni będą, jakom i ja wziął od Ojca mego.

 A z ust Jego wychodzi miecz ostry, by nim uderzyć w narody. Będzie ich pasł, prowadząc kijem żelaznym. On też podepcze tłocznię wina wzburzonego gniewu Boga Wszechwładnego.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduóskie pokruszysz ich.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Potem usłyszeli głos wielki z nieba, mówiący im: Wstąpcie sam! I wstąpili na niebo w obłoku, i widzieli ich wrogowie.

Tak więc, jak Pan im to powiedział, został uniesiony do nieba i usiadł po prawej stronie Boga.