I widziałem, a oto obłok biały; a na onym obłoku siedział podobny Synowi człowieczemu, który miał na głowie swojej koronę złotą, a w ręce swojej sierp ostry.

I zapuścił ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta jest ziemia.

Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego.

Brzemię Egiptu. Oto Pan jedzie na obłoku lekkim, i przyciągnie do Egiptu, a poruszą się bałwany Egipskie przed oblicznością jego, a serce Egipczan rozpłynie się w pośrodku ich.

Widziałem też w widzeniu nocnem, a oto przychodził w obłokach niebieskich podobny synowi człowieczemu, a przyszedł aż do Starodawnego, i przywiedziono go przed obliczność jego.

 JHWH jest powolny do gniewu, potężna jest Jego cierpliwość, ale winnych nie uniewinni. JHWH kroczy w huraganie i burzy, a chmury są niczym pył dla Jego stóp.

Wówczas będzie widoczny na niebie znak Syna człowieczego, wtedy też będą bić się w piersi wszystkie plemiona ziemi i zobaczą "Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą";

Mówi mu Jeszu: Ty powiedziałeś. Coś wam powiem: Kiedyś [z dala od teraz] zobaczycie Syna człowieczego siedzącego po prawicy Mocy i przychodzącego na obłokach nieba.

Wówczas zobaczą Syna człowieczego, przychodzącego pośród chmur z wielką mocą i chwałą.

Jeszu odpowiedział: Ja jestem. Zobaczycie też Syna człowieczego, jak siedzi po prawicy Mocy i przychodzi z obłokami nieba.

 Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą.

Po tych słowach, zobaczyli, jak został uniesiony w górę, a obłok zabrał Go sprzed ich wzroku.

Powiedzieli: Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, który został wzięty od was do nieba, wróci w taki sam sposób, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.

 Następnie my, którzy przetrwamy i nadal będziemy żywi, w tym samym czasie zostaniemy pochwyceni w chmury na spotkanie Pana w powietrzu i już zawsze z Panem będziemy.

I patrzyć będą na oblicze jego, a imię jego na czołach ich będzie.

Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe.

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

I oczekiwali Syna jego z niebios, którego wzbudził od umarłych, to jest Jeszu, który nas wyrwał od gniewu przyszłego.

 Najmilsi, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

 Przepowiedział ich Henoch, który był siódmy po Adamie, a który powiedział: Oto nadejdzie Pan pośród dziesiątek tysięcy Jego świętych,

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

Lecz jeden z żołnierzy włócznią otworzył bok jego, a zarazem wyszła krew i woda.

I zasię drugie Pismo mówi: Ujrzą, kogo przebodli.

 a odpadli, ponownie doprowadzić do skorygowania. Sami sobie krzyżują Syna Bożego i wystawiają Go na publiczną zniewagę.

 rozważcie (zatem) o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Boga, krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za zwyczajną i znieważył Tchnienie łaski!

A królowie ziemi i książęta, i bogacze, i hetmani, i mocarze, i każdy niewolnik, i każdy wolny pokryli się w jaskinie i w skały gór,

Albowiem przyszedł dzieó on wielki gniewu jego, i któż się ostać może?

Kupcy tych rzeczy, zbogaciwszy się tem, z daleka stać będą dla bojaźni męki jego, płacząc i narzekając,

I wszelki sternik, i wszystko mnóstwo ludu, które jest na okręcie, i żeglarze, i którzykolwiek na morzu pożytku szukają, z daleka stanęli.

A sypali proch na głowy swoje i wołali, płacząc i smucąc się, i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie, w którem zbogatnieli wszyscy, którzy mieli okręty na morzu z dostatków jego, iż jednej godziny spustoszało!

Wówczas będzie widoczny na niebie znak Syna człowieczego, wtedy też będą bić się w piersi wszystkie plemiona ziemi i zobaczą "Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą";

Ale Jeszu obróciwszy się do nich, rzekł: Córki Jeruzalemskie! nie płaczcie nade mną, ale raczej same nad sobą płaczcie i nad dziatkami waszemi.

Tedy poczną mówić górom: Padnijcie na nas! a pagórkom: Przykryjcie nas!

Rozraduj się nad niem niebo i święci Apostołowie i prorocy; bo się pomścił krzywdy waszej Bóg nad niem.

  Później usłyszałem jakby głos donośny wielkiego tłumu w niebie, który mówił: "Allelu JA! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu."

I rzekli po wtóre: Halleluja! A dym jej wstępuje na wieki wieków.

Tak mówi ten, który świadectwo daje o tych rzeczach: Zaiste, przyjdę rychło. Amen. I owszem przyjdź, Panie Jeszu!

Tak niechaj zginą wszyscy nieprzyjaciele twoi, Panie, a ci, którzy ciebie miłują, niech będą jako słoóce, gdy wschodzi w mocy swojej. I była w pokoju ziemia przez czterdzieści lat.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu.)