A uradowałem się wielce w Panu, żeście się już wżdy znowu zazielenili w swojem staraniu o mię, jakoż i staraliście się o to, lecz wam na sposobnym czasie schodziło.

Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jeszu Chrystusa w przyjście jego?

Wy zaiste jesteście chwałą naszą i radością.

Lecz teraz Tymoteusz od was do nas przyszedł i zwiastował nam wesołą nowinę o wierze i miłości waszej, a iż nas zawsze dobrze wspominacie, żądając nas widzieć, tak jako i my was.

Bo teraz my żyjemy, jeźli wy stoicie w Panu.

W nocy i we dnie bardzo się gorliwie modląc, abyśmy oglądali oblicze wasze i dopełnili niedostatków wiary waszej.

Ucieszyłem się bardzo, gdy bracia przychodzili i poświadczyli prawdę o tym, że żyjesz zgodnie z prawdą.

Nie mam większej radości od tej, gdy słyszę, że moje dzieci zgodnie z prawdą postępują.

Zakon prawdy był w ustach jego, a nieprawość nie była znaleziona w wargach jego; chodził zemną w pokoju i w prawości, i wielu odwrócił od nieprawości.

Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzą w prawdzie Ewangielii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Ponieważ ty, będąc Żydem, po pogaósku żyjesz a nie po żydowsku, czemuż pogan przymuszasz po żydowsku żyć?

A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.

 Byliście kiedyś ciemnością, teraz zaś jesteście światłem w Panu, zachowujcie się jak dzieci światła.  

 Jeśli twierdzimy, że wspólnotę mamy z Nim, a w ciemności chodzimy, to kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. 

 Jeśli chodzimy w świetle tak, jak Bóg, który jest w świetle, mamy ze sobą wspólnotę i krew Syna Jego oczyszcza nas od wszystkich uchybień. 

 Kto twierdzi, że w Nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.