Zwróćcie uwagę, jak wielką miłością obdarował nas Ojciec, że możemy być nazwani dziećmi Boga i faktycznie jesteśmy nimi. Świat dlatego nas nie zna, że Jego nie poznał.

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga jest zrodzony, a każdy miłujący tego, który zrodził, miłuje też tego, który jest z niego zrodzony.

Żeć im dam w domu swym i między murami mojemi miejsce, i imię lepsze niżeli synów i córek; dam im imię wieczne, które nie będzie wygładzone.

Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi.

Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze!

Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.

 Albowiem wszyscy, synami Bożymi jesteście przez wiarę w Pomazańca Jeszu.

A iżeście synowie, przetoż posłał Bóg Ducha Syna swego w serca wasze, wołającego Abba, to jest Ojcze.

Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.

Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.

 Mówimy o tym, co wcześniej Pismo zapowiadało "Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało" i w sercu się nie mieści, co Bóg zgotował tym, którzy Go miłują.

Albowiem teraz widzimy przez zwierciadło i niby w zagadce; ale na on czas twarzą w twarz; teraz poznaję po części, ale na on czas poznam, jakom i poznany jest.

 Tym bardziej, że cierpienie nasze jest chwilowe i niewielkie, a przyczynia się do wzrostu i tak już ogromnej chwały eonowej. 

Lecz któż będzie mógł znieść dzieó przyjścia jego? I kto się ostoi, gdy on się okaże? Bo on jest jako ogieó roztapiający, i jako mydło blecharzów.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

 Tak też Pomazaniec pierwszy raz przyszedł, by życie ofiarować, za uwolnienie innych od grzechu, a drugi raz przyjdzie nie z powodu grzechu, ale ukarze się tym, którzy są Jego i wyczekują Go dla ich zbawienia.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.

Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,

A jakośmy nosili wyobrażenie ziemskiego, tak też będziemy nosili wyobrażenie niebieskiego.

Który przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego, według skutecznej mocy, którą też wszystkie rzeczy sobie podbić może.

 Z powodu powołania zostały nam udzielone najcenniejsze i najwspanialsze obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami BOSKIEJ NATURY, gdy uciekliście od zepsutych pragnień tego świata.

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

 Błogosławieni czystego serca; gdyż oni będą oglądać Boga.

Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.

Albowiem teraz widzimy przez zwierciadło i niby w zagadce; ale na on czas twarzą w twarz; teraz poznaję po części, ale na on czas poznam, jakom i poznany jest.

Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Paóską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Paóskiego.

 Bądźmy więc radośnie odważni, ale wiedzmy, że póki zamieszkujemy w ciele, nie ma nas w mieszkaniu Pana. 

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu.