A to polecenie mamy od Niego, żeby ten, co miłuje Boga, wiedział, że musi miłować swojego brata.

Przykazanie nowe daję wam, abyście się społecznie miłowali; jakom i ja was umiłował, abyście się i wy społecznie miłowali.

Toć jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom i ja was umiłował.

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci a ci, którzy nie miłują, pozostają w ciemności.

 Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On poświęcił dla nas swoją duszę; i my powinniśmy poświęcać duszę za braci.

 Umiłowani, jeśli tak Bóg nas umiłował to, też my powinniśmy wzajemnie się miłować.

Toć jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom i ja was umiłował.

 Jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli żyjecie zgodnie z moimi poleceniami.

 Znacie łaskę Pana naszego, Jeszu Pomazańca, że z uwagi na was stał się biednym, będąc bogatym, abyście wy Jego biedą wzbogacili się. 

Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi, jako dzieci miłe;

A chodźcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie na ofiarę i na zabicie Bogu ku wdzięcznej wonności.

którzy przez Niego wierzycie w Boga, który Go wzbudził z umarłych i dał mu chwałę, żebyście wiarę i nadzieję pokładali w Bogu.

Ponieważ tedy Chrystus ucierpiał za nas w ciele, i wy też tąż myślą bądźcie uzbrojeni, że ten, co cierpiał w ciele, poprzestał grzechu,

Albowiem dosyć nam, żeśmy przeszłego czasu żywota popełniali lubości pogan, chodząc w rozpustach, w pożądliwościach, w opilstwach, w biesiadach, w pijaóstwach i sprośnych bałwochwalstwach.

Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.

Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.

Rozmnożyłeś ten naród, aleś nie uczynił wielkiego wesela; wszakże weselić się będą przed tobą, jako się weselą czasu żniwa, jako się radują, którzy łupy dzielą;

Powstaó, objaśnij się! ponieważ przyszła światłość twoja, a chwała Paóska weszła nad tobą.

I będą chodzić narody w światłości twojej, a królowie w jasności, która wejdzie nad tobą.

 lud siedzący w ciemności zobaczył wielkie światło, a siedzącym w krainie i cieniu śmierci, światło im wzeszło."

żeby objawić się tym, którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, i skierować nasze nogi na drogę pokoju.

Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.

 Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do skorygowania sposobu rozumowania,

Ku otworzeniu oczu ich, aby się nawrócili z ciemności do światłości, a z mocy szataóskiej do Boga, aby tak wzięli odpuszczenie grzechów i dział między poświęconymi przez wiarę, która jest w mię.

Noc przeminęła, a dzieó się przybliżył; odrzućmyż tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości.

 którym bóg tego świata zaślepił umysły, aby nie oświeciło ich światło dobrej nowiny, o chwale Pomazańca, który jest obrazem Boga.

 Ponieważ Bóg, który rozkazał, by w ciemności zaświeciło światło, sprawił także, że w naszych sercach, pod wpływem światła ukazała się chwała Boga w postaci Jeszu Pomazańca. 

 Byliście kiedyś ciemnością, teraz zaś jesteście światłem w Panu, zachowujcie się jak dzieci światła.  

Wszyscy wy jesteście synowie światłości i synowie dnia; nie jesteśmy synowie nocy ani ciemności.

Albowiem którzy śpią, w nocy śpią, a którzy się upijają, w nocy się upijają.

 Psalm Dawidowy. Pan [JHWH] jest moim światłem i moim zbawieniem, więc kogo mam się bać? Pan [JHWH] jest siłą mojego życia, więc kogo mam się lękać?

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

 Lepszy jest dzień w Twojej zagrodzie, niż gdzie indziej tysiąc dni. Wolę stać w progu domu Boga mojego, niż mieszkać w domach zła.

 Ale dla was, mających respekt dla imienia mojego, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego promieniach. Wówczas wybiegniecie w radosnych podskokach, jak tuczone cielęta uwolnione z ograniczeń. 

 W Nim było życie, a życie było światłem dla ludzi, 

 a światłość pośród ciemności świeci i ciemność nią nie zawładnęła. 

Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.

 Ponownie przemówił do nich Jeszu: "Ja jestem światłem dla świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, przeciwnie idąc za moim światłem, osiągnie życie".

 Powiedział im Jeszu: Jeszcze krótki czas światło z wami jest, chodźcie dopóki światło macie, aby ciemność was nie pochwyciła, bo chodzący w ciemności nie wie gdzie idzie. 

 uwidocznił zaś teraz przez ukazanie Zbawiciela naszego Pomazańca Jeszu, unieważniwszy wprawdzie śmierć, oświeciwszy zaś życie i niezniszczalność przez dobrą nowinę.