I sokoła, i sępa, i kani wedle rodzaju jej.

Mówiąc: Pomsta się naó za niezbożność wylała, a iż się położył, więcej nie wstanie.

Zasiane na gruncie skalistym to ten, kto słucha nauki i zaraz z radością ją przyjmuje,

ale nie ma w sobie korzenia, jest niestabilny, gdy będzie ucisk lub prześladowanie z powodu nauki, zaraz się gorszy.

Inne ziarno upadło na grunt kamienny, gdzie mało było ziemi,  więc od razu zaczęło wzrastać, ale nie miało gleby dla korzeni.

Gdy pojawiło się słońce, wzrosła temperatura i z braku korzenia to, co urosło, uschło.

A tymi na glebie kamienistej są ci, którzy poznawszy naukę, natychmiast z radością przyjmują ją,

lecz nie mają korzenia, są więc nie ugruntowani, gdy tylko napotkają jakiś problem lub prześladowanie z powodu tej nauki, natychmiast upadają. 

A którzy na opoce, ci są, którzy gdy słuchają, z radością słowo przyjmują, ale ci korzenia nie mają, ci do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.

Każdą latorośl, która we mnie owocu nie przynosi, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby obfitszy owoc przyniosła.

Ponieważeśmy słyszeli, że niektórzy wyszedłszy od nas, zatrwożyli was słowy, wątląc dusze wasze, a mówiąc, że się musicie obrzezać i zakon zachowywać, którymeśmy tego nie poruczyli,

A z was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby za sobą pociągnęli uczniów.

Jeśli nawet uciekliśmy od brudów tego świata, dzięki poznaniu naszego Pana i Zbawiciela Jeszu Pomazańca, a jednak ponownie daliśmy się w nie uwikłać, to nasz stan na koniec okazał się gorszy od początkowego.

Lepiej bowiem byłoby dla takich osób nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją, odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania.

 Do nich należą ci, co robią podziały, są zmysłowi i Tchnienia nie mają.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

Pieśó stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.

Jako około Jeruzalemu są góry, tak Pan jest około ludu swego, od tego czasu aż i na wieki.

I będą ludem moim, a Ja będę Bogiem ich.

I uczynię z nimi przymierze wieczne, że się nie odwrócę od nich, abym im nie miał dobrze czynić; nadto bojaźó moję dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie.

Ponieważ powstaną fałszywi Pomazańcy i fałszywie przemawiający w imieniu Boga [prorocy], i czynić będą znaki wielkie i nadzwyczajne zjawiska, by zwieść w miarę możliwości nawet wybranych.

Ponieważ powstaną fałszywi pomazańcy i fałszywi przedstawiciele Boga i będą za pomocą znaków i cudów zwodzić, o ile mocy im starczy nawet wybranych.

Lecz kto by pił onę wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki; ale ta woda, którą ja mu dam, stanie się w nim studnią wody wyskakującej ku żywotowi wiecznemu.

Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.

A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzieó.

A ja żywot wieczny daję im i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z ręki mojej.

Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

Przetoż wszystko znoszę dla wybranych, aby i oni zbawienia dostąpili, które jest w Chrystusie Jeszu, z chwałą wieczną.

Jednak fundament Boży stoi niewzruszony, z taką pieczęcią: Zna Pan tych, którzy są Jego, oraz: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pana {Pomazańca}.

według prognozy Boga Ojca, w poświęceniu Tchnienia do posłuszeństwa i pokropienia krwią Jeszu Pomazańca: Łaska i pokój niech się wam pomnożą.

do dziedzictwa niezniszczalnego, niesplamionego i niewiędnącego, które jest zachowane w niebiosach dla was,

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

 Nie może być tak, żeby miało upaść słowo Boga, ponieważ nie wszyscy, którzy są z Iszraela, są Iszraelem.

Tak tedy i teraźniejszego czasu ostatki podług wybrania z łaski zostały.

A ponieważ z łaski, tedyć już nie z uczynków, inaczej łaska już by nie była łaską; a jeźli z uczynków, jużci nie jest łaska; inaczej uczynek już by nie był uczynkiem.

 Bo i muszą być wśród was różne stronnictwa, aby ci, którzy są wypróbowani, stali się wśród was widoczni.

Ale nie postąpią dalej; albowiem głupstwo ich jawne będzie wszystkim, jako i onych było.

Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.