in all
1 List św. Piotra 1:1
Piotr, posłaniec Pomazańca Jeszu, do przybyszów rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych 
speaking
List do Rzymian 8:1-39
1
 Teraz ci, którzy są w Pomazańcu Jeszu, nie podlegają potępieniu. {Dotyczy to tych, którzy żyją według tchnienia, a nie ciała.}
2
 Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci.
3
Bo co niemożnego było zakonowi, w czem on był słaby dla ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieóstwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele,
4
Aby ona sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha.
5
Albowiem, którzy są według ciała, o tem myślą, co jest cielesnego; ale którzy są według Ducha, myślą o tem, co jest duchowego.
6
Gdyż zmysł ciała jest śmierć; ale zmysł ducha jest żywot i pokój,
7
Przeto iż zmysł ciała jest nieprzyjacielem Bogu; bo się zakonowi Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może.
8
Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą.
9
Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego.
10
Ale jeźli Chrystus w was jest, tedy ciało jest martwe dla grzechu, a duch jest żywy dla sprawiedliwości.
11
A jeźli Duch tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.
12
A tak, bracia! dłużnikami jesteśmy nie ciału, abyśmy według ciała żyli.
13
 Konsekwencją życia dla ciała będzie wasza śmierć, jeśli jednak wszystko robicie pod wpływem Tchnienia, to zabijacie w sobie to, co cielesne i dzięki temu będziecie żyli.
14
Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi.
15
Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze!
16
Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi.
17
A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
18
Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.
19
Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia synów Bożych.
20
Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,
21
Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych.
22
Bo wiemy, iż wszystko stworzenie wespół wzdycha i wespół boleje aż dotąd.
23
A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego.
24
Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa?
25
Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy.
26
Także też i Duch dopomaga mdłościom naszym. Albowiem o co byśmy się modlić mieli, jako potrzeba, nie wiemy; ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownem.
27
A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi.
28
A wiemy, iż tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu, to jest tym, którzy według postanowienia Bożego powołani są.
29
Albowiem, które on przejrzał, te też przenaznaczył, aby byli przypodobani obrazowi Syna jego, żeby on był pierworodnym między wieloma braćmi,
30
A które przenaznaczył, te też powołał; a które powołał, te też usprawiedliwił; a które usprawiedliwił, te też uwielbił.
31
Cóż tedy rzeczemy na to? Jeźli Bóg za nami, któż przeciwko nam?
32
Który ani własnemu Synowi nie przepuścił, ale go za nas wszystkich wydał: jakoż by wszystkiego z nim nie darował nam?
33
Któż będzie skarżył na wybrane Boże? Bóg jest, który usprawiedliwia.
34
Któż jest, co by je potępił? Chrystus jest, który umarł, owszem i zmartwychwstał, który też jest na prawicy Bożej, który się też przyczynia za nami.
35
 Kto nas oddali od miłości Pomazańca? Czy zdoła tego dokonać ucisk, gnębienie, prześladowanie. albo głód, nagość, niebezpieczeństwo, lub miecz? 
36
 Zgodnie z tym co napisano, jesteśmy z Twojego powodu codziennie zabijani, uznano nas za owce rzeźne;
37
 Ale to wszystko przezwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
38
Albowiem pewienem tego, iż ani śmierć, ani żywot, ani Aniołowie, ani księstwa, ani mocarstwa, ani teraźniejsze ani przyszłe rzeczy,
39
Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne insze stworzenie nie będzie nas mogło odłączyć od miłości Bożej, która jest w Jeszu Chrystusie, Panu naszym.
1 List do Koryntian 15:1-58
1
A oznajmuję wam, bracia! Ewangieliję, którąm wam opowiedział, którąście też przyjęli i w której stoicie.
2
Przez którą też zbawienia dostępujecie, jeźli pamiętacie, jakim sposobem opowiedziałem wam, chyba jeźliście próżno uwierzyli.
3
Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;
4
A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.
5
A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.
6
Potem widziany jest więcej niż od pięciuset braci na raz, z których wiele ich zostaje aż dotąd, a niektórzy też zasnęli.
7
Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.
8
A na ostatek po wszystkich ukazał się i mnie, jako poronionemu płodowi.
9
Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem zgromadzenie Boże. 
10
Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. 
11
Przetoż i ja, i oni tak każemy, i takeście uwierzyli.
12
A ponieważ się o Chrystusie każe, iż z martwych wzbudzony jest, jakoż mówią niektórzy między wami, iż zmartwychwstania nie masz?
13
Bo jeźlić zmartwychwstania nie masz, tedyć i Chrystus nie jest wzbudzony.
14
A jeźlić Chrystus nie jest wzbudzony, tedyć daremne kazanie nasze, daremna też wiara wasza.
15
I bylibyśmy też znalezieni fałszywymi świadkami Bożymi, iżeśmy świadczyli o Bogu, że Chrystusa wzbudził, którego nie wzbudził, jeźliże umarli nie bywają wzbudzeni.
16
Albowiem jeźliż umarli nie bywają wzbudzeni, i Chrystus nie jest wzbudzony.
17
A jeźli Chrystus nie jest wzbudzony, daremna jest wiara wasza i jeszczeście w grzechach waszych;
18
Zatem i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie.
19
Bo jeźli tylko w tym żywocie w Chrystusie nadzieję mamy, nad wszystkich ludzi jesteśmy najnędzniejszymi.
20
Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony jest i stał się pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.
21
Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych.
22
Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą.
23
Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.
24
 A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Archontom, wszelkiej Władzy i Mocy.
25
Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.
26
 A ostatnim wrogiem, który będzie pokonany, jest śmierć.
27
Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.
28
A gdy mu wszystkie rzeczy poddane będą, tedyć też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystkie rzeczy, aby był Bóg wszystkim we wszystkim.
29
  Gdyż co osiągają, zanurzający się z powodu martwych? Jeśli całkowicie martwi nie są wzbudzani? Po co więc zanurzają się z powodu ich? 
30
Przecz i my niebezpieczeóstwa podejmujemy każdej godziny?
31
Na każdy dzieó umieram przez chwałę naszę, którą mam w Chrystusie Jeszu, Panu naszym.
32
Jeźliżem się obyczajem ludzkim z bestyjami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, jeźli umarli nie bywają wzbudzeni? Jedzmy i pijmy; boć jutro pomrzemy.
33
Nie błądźcież; złe rozmowy psują dobre obyczaje.
34
Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.
35
Ale rzecze kto: Jakoż wzbudzeni bywają umarli i w jakim ciele wychodzą?
36
O głupi! To, co ty siejesz, nie bywać ożywione, jeźliby nie umarło.
37
I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma potem wyrość, ale gołe ziarno, jako się trafi, albo pszeniczne, albo jakiekolwiek inne.
38
Ale Bóg daje mu ciało jako chce, a każdemu nasieniu jego własne ciało.
39
Nie każde ciało jest jednakiem ciałem; ale inszeć jest ciało ludzkie, a insze ciało bydlęce, insze rybie, a insze ptasze.
40
I są ciała niebieskie i ciała ziemskie; lecz insza jest chwała ciał niebieskich, a insza ludzkich;
41
Insza chwała słoóca, a insza chwała księżyca, i insza chwała gwiazd; albowiem gwiazda od gwiazdy różna jest w jasności.
42
Takci będzie i powstanie umarłych. Bywa wsiane ziarno w skazitelności, a będzie wzbudzone w nieskazitelności.
43
Bywa wsiane w niesławie, a będzie wzbudzone w sławie; bywa wsiane w słabości, a będzie wzbudzone w mocy; bywa wsiane ciało cielesne, a będzie wzbudzone ciało duchowne.
44
Jest ciało cielesne, jest też ciało duchowne.
45
Takci też napisane: Stał się pierwszy człowiek Adam w duszę żywą, ale pośledni Adam w ducha ożywiającego.
46
Wszakże nie jest pierwsze duchowne, ale cielesne, potem duchowne.
47
Pierwszy człowiek z ziemi ziemski; wtóry człowiek sam Pan z nieba.
48
Jaki jest ten ziemski, tacy też i ziemscy; a jaki jest niebieski, tacy też będą niebiescy.
49
A jakośmy nosili wyobrażenie ziemskiego, tak też będziemy nosili wyobrażenie niebieskiego.
50
 Zapewniam was, bracia, że ciało i krew władzy Boga odziedziczyć nie mogą; to, co jest zniszczalne, nie przejmie tego, co jest niezniszczalne. 
51
 Oto wyjawiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni
52
 w jednej chwili, w okamgnieniu, na dźwięk ostatniej trąby; gdyż trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni.
53
 Trzeba bowiem, aby to co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność.
54
A gdy to, co jest skazitelnego, przyoblecze nieskazitelność, i to, co jest śmiertelnego, przyoblecze nieśmiertelność, tedy się wypełni ono słowo, które napisane: Połkniona jest śmierć w zwycięstwie.
55
Gdzież jest, o śmierci! bodziec twój? Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?
56
Lecz bodziec śmierci jest grzech, a moc grzechu jest zakon.
57
Ale niech będą Bogu dzięki, który nam dał zwycięstwo przez Pana naszego Jeszu Chrystusa.
58
 A tak, bracia moi umiłowani. Bądźcie utwierdzeni, mocni i nie dajcie się zachwiać, obfitujcie zawsze w dziele Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu. 
1 List do Tesaloniczan 4:1-5
1
A dalej mówiąc, bracia! prosimy was i napominamy przez Pana Jeszu, jakoście przyjęli od nas, jakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tem więcej obfitowali;
2
Gdyż wiecie, jakieśmy wam rozkazania dali przez Pana Jeszu.
3
Albowiem ta jest wola Boża, to jest poświęcenie wasze, żebyście się powściągali od wszeteczeóstwa;
4
A żeby umiał każdy z was naczyniem swojem władać w świętobliwości i w uczciwości,
5
Nie w namiętności żądzy, jako i poganie, którzy nie znają Boga;
2 Księga Królewska 1:1-18
1
I odstąpił Moab od Izraela po śmierci Achabowej.
2
A Ochozyjasz spadł przez kratę sali swej, którą miał w Samaryi, i rozniemógł się. I wyprawił posły, mówiąc im: Idźcie, poradźcie się Beelzebuba, boga Akkaroóskiego, jeżeli powstanę z tej choroby.
3
Ale Anioł Paóski rzekł do Elijasza Tesbity: Wstaó, idź przeciwko posłom króla Samaryi, i mów do nich: Izali niemasz Boga w Izraelu, iż się idziecie radzić Beelzebuba, boga Akkaroóskiego?
4
Przetoż tak mówi Pan: Z łoża, na któreś się położył, nie wstaniesz, ale pewnie umrzesz. I odszedł Elijasz.
5
A gdy się posłowie wrócili do niego, rzekł do nich: Czemużeście się wrócili?
6
Odpowiedzieli mu: Mąż niektóry zaszedł nam drogę, i mówił do nas: Idźcie, wróćcie się do króla, który was posłał, i rzeczcie mu: Tak mówi Pan: Izaliż niemasz Boga w Izraelu, że się posyłasz radzić Beelzebuba, boga Akkaroóskiego? Przetoż z łoża na któreś się położył, nie wstaniesz, ale pewnie umrzesz.
7
I rzekł do nich: Cóż za osoba była tego męża, który wam zaszedł drogę, i mówił do was te słowa?
8
I opowiedzieli mu: Mąż kosmaty, a pasem skórzanym przepasany na biodrach swych. I rzekł: Elijasz Tesbita jest.
9
Przetoż posłał do niego pięćdziesiątnika z pięćdziesięcioma jego, który poszedł do niego, (a oto siedział na wierzchu góry,)i rzekł mu: Mężu Boży, król rozkazał, abyś zstąpił.
10
A odpowiadając Elijasz, rzekł pięćdziesiątnikowi: Jeźliżem jest mąż Boży, niech ogieó zstąpi z nieba, a pożre ciebie i pięćdziesięciu twoich. Zstąpił tedy ogieó z nieba, i pożarł go i pięćdziesięciu jego.
11
Znowu posłał do niego pięćdziesiątnika drugiego z pięćdziesięcioma jego, który mówił do niego, i rzekł: Mężu Boży, tak mówi król: Rychło zstąp.
12
I odpowiedział Elijasz, a rzekł mu: Jeźlim jest mąż Boży, niech zstąpi ogieó z nieba, a pożre ciebie i pięćdziesiąt twoich. Tedy zstąpił ogieó Boży z nieba, i pożarł go i pięćdziesięciu jego.
13
Tedy jeszcze posłał pięćdziesiątnika trzeciego z pięćdziesięcioma jego. Przetoż poszedł pięćdziesiątnik on trzeci, a przyszedłszy poklęknął na kolana swoje przed Elijaszem, a prosząc go pokornie, mówił do niego: Mężu Boży, proszę niech będzie droga dusza moja, i dusza tych sług twoich pięćdziesięciu w oczach twoich:
14
Oto zstąpił ogieó z nieba, i pożarł dwóch pięćdziesiątników pierwszych z pięćdziesięciu ich; ale teraz niech będzie droga dusza moja w oczach twoich.
15
I rzekł Anioł Paóski do Elijasza: Zstąp z nim, nie bój się twarzy jego. Który wstawszy poszedł z nim do króla.
16
I rzekł mu: Tak mówi Pan: Przeto, żeś wyprawił posły radzić się Beelzebuba, boga Akkaroóskiego, jakoby Boga nie było w Izraelu, abyś się pytał słowa jego, dlatego z łoża, na któremeś się położył, nie wstaniesz, ale pewnie umrzesz.
17
A tak umarł według słowa Paóskiego, które mówił Elijasz. I królował Joram miasto niego, roku wtórego Jorama, syna Jozafatowego, króla Judzkiego; albowiem on nie miał syna.
18
A inne sprawy Ochozyjaszowe, które czynił, azaż nie są napisane w kronikach o królach Izraelskich?
hard
1 Księga Królewska 10:1
A królowa z Saby usłyszawszy sławę o Salomonie i o imieniu Paóskiem przyjechała, aby go doświadczyła w zagadkach.
List do Hebrajczyków 5:11
O którym wiele by się miało mówić i trudnych rzeczy do wyłożenia; aleście się wy stali leniwi ku słuchaniu.
unstable
2 List św. Piotra 2:14
Oczy mają pełne cudzołóstwa i bez przestania grzeszące, przyłudzając dusze niestateczne, mając serce wyćwiczone w łakomstwie, synowie przeklęstwa,
Księga Rodzaju 49:4
Spłyniesz jako woda: nie będziesz zacnym, boś wstąpił na łoże ojca twego, i splugawiłeś łoże moje, i zginęło dostojeóstwo twoje.
2 List do Tymoteusza 3:5-7
5
Którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj.
6
Z takich bowiem są ci, którzy wkradają się do domów i podbijają frywolne kobiety naładowane grzechami, gnane różnorodnymi żądzami,
7
Które się zawsze uczą, a nigdy do znajomości prawdy przyjść nie mogą.
List św. Jakuba 1:8
Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.
wrest
Księga Wyjścia 23:2
Nie udawaj się za wielkością do złego, i nie mów tak za sprawą, cobyś się nakłonił za wielą ich ku podwróceniu sądu.
Księga Wyjścia 23:6
Nie będziesz podwracał sądu ubogiemu twemu w sprawie jego.
Księga Powtórzonego Prawa 16:19
A będzie go miał przy sobie a będzie go czytał po wszystkie dni żywota swego, aby się uczył bać Pana, Boga swego, i przestrzegał wszystkich słów zakonu tego, i ustaw tych, a czynił je;
Księga Psalmów 56:5
 W Twoich postanowieniach jest światło chwały. Tobie Boże ufam, nie będę się bał, co mógłby mi uczynić człowiek?
Księga Habakuka 1:4
Dlatego naruszony bywa zakon, a prawu się nigdy dosyć nie dzieje; albowiem niepobożny otacza sprawiedliwego, dlatego wychodzi sąd przewrotny.
the other
Księga Jeremiasza 23:36
A brzmienia Paóskiego nie wspominajcie więcej; bo brzmieniem będzie każdemu słowo jego, gdyżeście wy wywrócili słowa Boga żywego, Pana zastępów, Boga naszego.
Ewangelia wg św. Mateusza 15:3
Odpowiedział im: Dlaczego wy dla waszej tradycji przekraczacie przykazanie Boga?
Ewangelia wg św. Mateusza 15:6
W ten sposób unieważniliście nakaz Boga dla waszej tradycji.
Ewangelia wg św. Mateusza 22:29
Odpowiedział Jeszu: Błądzicie, ponieważ nie znacie Pism ani mocy Bożej.
unto their own
2 List św. Piotra 2:1
Byli też i fałszywi prorocy między ludem, jako i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy z sobą wprowadzą kacerstwa zatracenia i Pana, który ich kupił, zaprzą się, sami na się przywodząc prędkie zginienie.
List do Filipian 3:19
Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w haóbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.
1 List św. Piotra 2:8
dla nich stał się kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia. Potykają się oni, nie okazując posłuszeństwa Słowu, do czego też zostali przeznaczeni.
List św. Judy 1:4
 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany został wyrok. Bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jeszu Pomazańca.