Albowiem dzień Pana Zastępów nadejdzie przeciw wszystkim pysznym i nadętym i przeciw wszystkim hardym, by się ukorzyli,

Ach biada na ten dzieó! bo bliski jest dzieó Paóski, a przychodzi jako spustoszenie od Wszechmocnego.

Trąbcie w trąbę na Syonie, a krzyczcie na świętej górze mojej! niechaj zadrżą wszyscy obywatele ziemi; bo przychodzi dzieó Paóski, bo już bliski jest;

Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny.

Gromady, gromady leżeć będą w dolinie posieczenia; bo bliski jest dzieó Paóski w dolinie posieczenia.

Oto, Ja wam poślę Elijasza proroka, pierwej niż przyjdzie on wielki i straszny dzieó Paóski,

Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzieó Pana Jeszu.

Jakoście też nas poznali po części, żeśmy chlubą waszą, jako i wy naszą w dzieó Pana Jeszu.

 Posłów także, którzy nie zachowali swojej początkowej pozycji, ale opuścili własną siedzibę, uwięził na sąd wielkiego dnia, więzami niekończącymi się, w ciemnościach ich trzyma.

Nie śpijcie więc i zachowajcie czujność, ponieważ nie wiecie, w którym momencie Pan wasz przyjdzie.

Wszak wiecie, że gdyby gospodarz wiedział, o której straży przychodzi złodziej, czuwałby i nie pozwoliłby włamać się do swego domu.

A to wiedzcie, iżby gdyby wiedział gospodarz, o której godzinie złodziej ma przyjść, wżdyby czuł, a nie dopuściłby podkopać domu swego.

Albowiem sami dostatecznie wiecie, iż on dzieó Paóski jako złodziej w nocy, tak przyjdzie.

 Przypomnij sobie więc, skąd wziąłeś i usłyszałeś, strzeż tego i skoryguj sposób myślenia! Jeśli więc czuwać nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie. 

Oto idę jako złodziej: Błogosławiony, który czuje i strzeże szat swoich, aby nie chodził nago i nie widziano sromoty jego.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

Podnieście ku niebu oczy wasze, a spojrzyjcie na ziemię na dół. Niebiosa jako dym zniszczeją, a ziemia jako odzienie zwiotszeje, i obywatele jej, jako i ona zginą; ale zbawienie moje na wieki będzie, a sprawiedliwość moja nie ustanie.

Niebo i ziemia przeminie, ale moje słowa z pewnością nie przeminą.

Niebo i ziemia przeminą; ale słowa moje nie przeminą.

Gdyż stworzenie marności jest poddane, nie dobrowolnie, ale dla tego, który je poddał,

Oneć pominą, ale ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją.

A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale ty tenżeś jest, a lata twoje nie ustaną.

I widziałem stolicę wielką białą, i siedzącego na niej, przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo, a miejsce im nie jest znalezione.

 Ujrzałem nowe niebo i nową ziemię, ponieważ pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza także już nie ma.

 skoro z niecierpliwością nie możecie doczekać się przyjścia dnia Bożego, w którym niebiosa rozpalone zostaną rozwiązane, a elementy podstawy podpalone ulegną stopieniu.

Bóg jest w pośrodku jego, nie będzie poruszone; poratuje go Bóg zaraz z poranku.

Góry jako wosk rozpływają się przed obliczem Paóskiem, przed obliczem Pana wszystkiej ziemi.

Bo panujący Pan zastępów, gdy się dotknie ziemi, rozpływa się, a płaczą wszyscy mieszkający na niej, i wzbiera wszystka jako rzeka, a zatopiona bywa jako rzeką Egipską.

Oto dni idą, mówi Pan, że oracz żeócę zajmie, a ten, co tłoczy winne jagody, rozsiewającego nasienie; a góry moszczem kropić będą, a wszystkie pagórki się rozpłyną.

Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia gore od oblicza jego, i okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na nim.

Lecz te niebiosa, które teraz są i ziemia temże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzieó sądu i zatracenia niepobożnych ludzi.