Co też uczynili, posławszy do starszych przez rękę Barnabaszową i Saulową.

A gdy im przez głosy postanowili starsze w każdym zborze i modlili się z postami, poruczyli je Panu, w którego uwierzyli.

A gdy przyszli do Jeruzalemu, przyjęci byli od zboru i od Apostołów, i starszych, i opowiedzieli, cokolwiek Bóg przez nie czynił.

Zgromadzili się tedy Apostołowie i starsi, aby wejrzeli w tę sprawę.

Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi.

Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy;

Tedy z Miletu posławszy do Efezu, przyzwał do siebie starszych zborowych.

Pilnujcież tedy samych siebie i wszystkiej trzody, w której was Duch Święty postanowił biskupami, abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew.

A nazajutrz wszedł z nami Paweł do Jakóba, gdzie się byli wszyscy starsi zeszli.

Starszemu nie łaj, ale jako ojca napominaj, młodszych jako braci,

 Przeciwko starszemu oskarżenia nie przyjmuj, chyba że jest dwóch albo trzech świadków. 

Dlategom cię zostawił w Krecie, abyś to, co tam jeszcze zostaje, w rząd dobry wprawił i postanowił po miastach starszych, jakom ci ja był rozkazał;

Jednak dla miłości raczej proszę, takowym będąc, to jest Paweł stary, a teraz i więzieó Jeszu Chrystusa.

Starszy wybranej pani i dziatkom jej, które ja miłuję w prawdzie, a nie ja tylko, ale i wszyscy, którzy poznali prawdę,

Starszy do umiłowanego Gajusza, którego miłuję w prawdzie.

Im to zostało ujawnione, że nie im samym, lecz wam służyły te sprawy, które teraz zostały wam ogłoszone przez ludzi, którzy ogłosili dobrą nowinę wam w Tchnieniu świętym posłanym z nieba; sprawy, w które pragną wejrzeć Posłowie.

A wy jesteście świadkami tego.

A gdy przyjdzie on pocieszyciel, którego ja wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który od Ojca przychodzi, on o mnie świadczyć będzie.

Ale i wy świadczyć będziecie; bo ze mną od początku jesteście.

Przyjmiecie moc, przychodzącego do was Świętego Tchnienia i będziecie moimi świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi.

począwszy od zanurzenia przez Jana aż do dnia, w którym został od nas wzięty do nieba, a był z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.

Tego Jeszu wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.

Naczelnego organizatora życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, a my jesteśmy tego świadkami.

Bóg on ojców naszych wzbudził Jeszu, któregoście wy zabili, zawiesiwszy na drzewie.

A my jesteśmy świadkami jego w tem, co mówimy, także i Duch Święty, którego dał Bóg tym, którzy mu są posłuszni.

A myśmy świadkami wszystkiego tego, co czynił w krainie Judzkiej i w Jeruzalemie, którego zabili, zawiesiwszy na drzewie.

Nie wszystkiemu ludowi, ale świadkom przedtem sporządzonym od Boga, nam, którzyśmy z nim jedli i pili po jego zmartwychwstaniu.

A gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały.

Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jeszu Pomazańca, który według wielkiego swojego miłosierdzia zrodził nas ponownie z góry do nadziei żywej przez wzbudzenie Jeszu Pomazańca spośród zmarłych, 

którzy mocą Boga chronieni jesteście przez wiarę dla zbawienia przygotowanego, aby się objawić w czasie ostatecznym.

Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Albowiem, (bracia!) mam za to, iż utrapienia teraźniejszego czasu nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas.

 Wiemy bowiem, że jeśli nawet ziemska nasza kwatera, ten namiot, zburzona będzie, to i tak budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma wybudowany, ale eonowy w niebiosach. 

 Odważnie zaś i z radością wolimy raczej znaleźć się poza mieszkaniem z ciała i zamieszkać przy Panu. 

Gdyż wiem, iż mi to wynijdzie na zbawienie przez modlitwę waszę i pomoc Ducha Jeszu Chrystusa,

 Dla mnie życiem jest Pomazaniec, a śmierć zyskiem. 

 Jestem między dwoma pragnieniami: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

Ale gdy się Chrystus, on żywot nasz, pokaże, tedy i wy z nim okażecie się w chwale.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, który wręczy mi Pan, sprawiedliwy sędzia w odpowiednim dniu. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

 Najmilsi, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

Ja Jan, którym też jest bratem waszym i uczestnikiem w ucisku i w królestwie, i w cierpliwości Jeszu Chrystusa, byłem na wyspie, którą zowią Patmos, dla słowa Bożego i dla świadectwa Jeszu Chrystusa: