I rzekł: Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, który mówił usty swemi do Dawida, ojca mego, i skutecznie to wypełnił, mówiąc:

Przetoż błogosławił Dawid Panu przed obliczem wszystkiego zgromadzenia, i rzekł: Błogosławionyś ty Panie, Boże Izraela, ojca naszego, od wieku aż na wieki.

I bogactwa, i sława od ciebie są, a ty panujesz nad wszystkimi, a w rękach twych jest moc i siła, i w ręce twojej jest wywyższyć i utwierdzić wszystko.

Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.

Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.

I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jeszu Chrystusa, Ojciec miłosierdzia a Bóg wszelkiej pociechy,

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelkiem błogosławieóstwem duchownem w niebieskich rzeczach w Chrystusie;

 Aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia dla poznaniu samego siebie. 

 Temu zaś, który może to wszystko spełnić, dużo obficiej niż prosimy albo pomyślimy — według mocy działającej w nas —

Bo przechodząc Pan przed twarzą jego, wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie;

Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy!

Ale nie jako upadek, tak i dar z łaski; albowiem jeźli przez upadek jednego wiele ich pomarło, daleko więcej łaska Boża i dar z łaski onego jednego człowieka Jeszu Chrystusa na wiele ich opływała.

Albowiem jeźli dla jednego upadku śmierć królowała przez jednego, daleko więcej, którzy obfitość onej łaski i dar sprawiedliwości przyjmują, w żywocie królować będą przez tegoż jednego Jeszu Chrystusa.

Bo jako przez nieposłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi; tak przez posłuszeóstwo jednego człowieka wiele się ich stało sprawiedliwymi.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

 W którym mamy odkupienie przez krew jego, to znaczy odpuszczenie naszych upadków, według bogactwa łaski Jego,

Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował.

Aby okazał w przyszłych wiekach ono nader obfite bogactwo łaski swojej, z dobrotliwości swojej przeciwko nam w Chrystusie Jeszu.

Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

Lecz nader obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jeszu.

Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

Którego wylał na nas obficie przez Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego,

ponownie narodzeni z góry nie z nasienia zniszczalnego, ale z niezniszczalnego przez Słowo Boga, które jest żywe i trwa. 

Jak nowo narodzone niemowlęta, słownego niesfałszowanego mleka pożądajcie, abyście przez nie wzrastali {do zbawienia}.

 którzy nie z krwi, nie z żądzy ciała, nie z woli mężczyzny, ale z Boga się narodzili.

 Odpowiedział mu Jeszu: "Amen, amen zapewniam cię, że jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego".

 Jeszu odpowiedział: "Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.

 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się narodzić z góry.

 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń.

 Jeśli przekonaliście się, że jest sprawiedliwy, wiedzcie też, że każdy, kto czyni sprawiedliwość, został zrodzony z Niego.

 Każdy zrodzony przez Boga, nie czyni uchybienia, gdyż trwa w nim nasienie Boże, i nie jest w stanie uchybiać, gdyż jest zrodzony przez Boga.

 Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, jest zrodzony z Boga i zna Boga.

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga jest zrodzony, a każdy miłujący tego, który zrodził, miłuje też tego, który jest z niego zrodzony.

 Gdyż wszystko, co zostało zrodzone z Boga, zwycięża świat, a tym, co pokonało świat, jest nasza wiara.

 Wiemy, że nikt, kto został zrodzony z Boga, nie uchybia, lecz Bóg strzeże zrodzonego z Boga i zły go nie dotyka.

A cierpliwość doświadczenie, a doświadczenie nadzieję,

A nadzieja nie pohaóbia, przeto iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany.

Albowiem nadziejąśmy zbawieni. A nadzieja widoma nie jest nadzieją; bo co kto widzi, przecz się tego spodziewa?

 Z nadziei czerpcie radość, z ucisku wytrwałość, w modlitwie nie ustawajcie.

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha Świętego.

A teraz zostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy rzeczy; lecz z nich największa jest miłość.

Jeźli tylko trwacie w wierze ugruntowani i utwierdzeni, a nie poruszeni od nadziei Ewangielii, którąście słyszeli, która jest kazana wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem, której ja Paweł stałem się sługą;

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jeszu Chrystusa;

Ale Chrystus jako syn nad domem swoim panuje, którego domem my jesteśmy, jeźli tylko tę pewną ufność i tę chwałę nadziei aż do koóca stateczną zachowamy.

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

Którą mamy jako kotwicę duszy, i bezpieczną, i pewną, i wchodzącą aż wewnątrz za zasłonę,

 Każdy, kto ma w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.

 Tego odpowiednikiem jest zanurzenie, które i nas teraz wybawia, nie od brudu ciała, lecz jest prośbą do Boga o czyste sumienia, możliwe do osiągnięcia dzięki zmartwychwstaniu Pomazańca Jeszu.

Ożyją umarli twoi, trupy moje wstaną, gdy rzeczesz: Ocućcie się, a śpiewajcie mieszkający w prochu! Albowiem rosa twoja będzie jako rosa na ziołach; ale niezbożnych o ziemię uderzysz.

Który wydany jest dla grzechów naszych, a wstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego.

 Jeśli bowiem wrogami będąc, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Syna Jego, tym bardziej teraz będąc pojednani, zostaniemy zbawieni w żuciu Jego. 

A jeźli Duch tego, który Jeszu wzbudził z martwych, mieszka w was, ten który wzbudził Chrystusa z martwych, ożywi i śmiertelne ciała wasze przez Ducha swego, który w was mieszka.

Lecz teraz Chrystus z martwych wzbudzony jest i stał się pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.

I pospołu z nim wzbudził, i pospołu z nim posadził na niebiesiech w Chrystusie Jeszu,

 Nie chcemy pozostawiać was bez wiedzy, o tym, co dzieje się ze zmarłymi, żebyście się nie zamartwiali i w przeciwieństwie do innych mieli nadzieję.